عالمی دیگر بباید ساخت

� ﻋﺎﻟ د � ﮕﺮ ﺑبﺎ � ﺪ ﺳﺎﺧﺖ ١٧٢ ن ﺑﻮد ی کﻢ: بﻪ ﮐﺪاﻣن � ﺟﺎدوی - بﺎﺷﺴﺘﺎن؟ ١ ﺟﺎدوی دوم: بﻪ ﺧﺎرﺳﺘﺎن. ﺴﺎن )در اﺻﻞ، ﻣﮑبﺚ( . � ﺪنِ ا � ﺟﺎدوی ﺳﻮم: ﺑﺮای د ﻪ �� کﻢ: ﺻﺪایﮔ � ﺟﺎدوی ت ی ﺑﺮ � ﺴ � ی ﺧﺎ ﺧﺎﺳﺖ. ﺟﺎدوی دوم: آواز وَزَغ آﻣﺪ. ﺪم، ﻫﺎی! � ﺟﺎدوی ﺳﻮم: رﺳ ت . بﺎﺳﺖ زﺷی � بﺎ، ﭼﻪ ز � گ : ﭼﻪ زﺷﺖ اﺳﺖ ز � ﻫﻤ ﻢ در ﻣﯿﻎ � بﮕﺮد - ت . دودِ پﻠﺸی � )در ﻣﻪ ﭘﻨهﺎن ﺷﻮﻧﺪ. ( ٢ � ی � ت ﮔ � ﺸ � آدم ﺧﻮدش را اﯾﻦ روزﻫﺎ ﺑ آورد. اﯾﻦ ﺧﻮدبﻪ ﺴ � ﺧﻮد بﺪ ﻧ ﺖ، » ﮕﺮان � ﺧﻮدم بﺪون د « � ت اﺳﺖ ﮐﻪ بﻪ ﺣﺴﺎب ﻧ گﺎە ﻧﻌﻤی ﺪ. ﭼﻪ � آ ، ﮕﺮان، و ﻧگﺎە � ف ، دور از د ﺪنِ دروی � ف و بﺎﻟ ت ت اﺳﺖ ﺑﺮای ﺳﺎﺧن ﻓﺮﺻی گﺎن � بﺎ ش در ﭘﺮوﻧﺪە � ﮐﻪ ﻫﻤﻮارە � ﻫﺎ، ﻧگﺎ ﻫﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺎﺳﺖ و ﻣ ﺎ را بﺎ ﺳﺎبﻘﻪ ی � �� ﻣﺎ ی د. از ﻧﻈﺮ آﻧهﺎ ﻣﺎ ﻫﻤﺎن � ﮔ ﻢ، ذات ﻫﻤﺎن ذات � ا ﺸﻪ ﻣﺎ را دﺳﺖ � ﮐﻪ ﻫﻤ � اﺳﺖ! ﻧگﺎ � کﻢ ی د، ﻧگﺎە دوﺳﺘﺎن، ﭼﻪ � ﮔ ن ی ﻣﺸهﻮر ﻣﻮﻧﺘن � ن ! روی ﻋبﺎرت پﺎرادوﮐ دوﺳﺘﺎی (Montaigne) بﻪ � اﯾﻦ دوﺳﺘﺎن اﺳﺖ آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺪ: �� ﮔ “O my friend, there is no friend!” » ت وﺟﻮد ﻧﺪارد! ای دوﺳﺘﺎنِ ﻣﻦ! ﻫﯿﭻ دوﺳی « ب � ن ﺧ او در اﯾﻨﺠﺎ بﻪﮐﺴﺎی � ﺶ ﻫﺴتﻨﺪ. � ﺴﺖﮐﻪ از ﻗﻀﺎ دوﺳﺘﺎ � ت در ﺟهﺎن ﻧ دﻫﺪﮐﻪ ﻫﯿﭻ دوﺳی � بﻪ ﻫﻤﺎﻧهﺎ ﺪﮐﻪ دوﺳﺖ وﺟﻮد ﻧﺪارد. ﺟﺰء دومِ ﺟﻤﻠﻪ ﺟﺰء ﻧﺨﺴﺖ �� ﮔ � آن را درﺟﺎ ﻧﻘﺾ ب آﻧهﺎ ﻫﻢ اﯾﻦ را � ﺲ از اﯾﻦ ﺧ � ب و � ﮐﻨﺪ. بﺎ اﯾﻦ ﺧ � ﺎ در � ﻘﺖ � ﺴتﻨﺪ و درﺣﻘ � ﮕﺮ درﺷﻤﺎر دوﺳﺘﺎن ﻧ � ﺲ د � ﺑﻨﺪﮐﻪ از آن » ﻧﻪ 1. Witch: Where the place? ٢ . ی ، � ﺎم ﺷﮑﺴﭙ � ﻠ � و ﻣﮑبﺚ ﻪ. ص � ش آ �� ، ﻮش آﺷﻮری � ، ﺗﺮﺟﻤﻪ دار ۱۶ .