عالمی دیگر بباید ساخت

� ﻋﺎﻟ د � ﮕﺮ ﺑبﺎ � ﺪ ﺳﺎﺧﺖ ١٧٨ ش ء اﺳﺖ، بﺪون � در ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﺑﻮدن دو �� ﺗﻮﺟﻪ ﻧﺰد ﺴﺎن. � ا � ﺣﻀﻮر ﻪ � ﺪ ﺑﻮد اﻣﺎ ﻧﻪ ﭼﻮن ﻫﻤﺴﺎ � ع را ﻧﮕﺮان بﺎ � ﻫﻤﻨ ﮏ � ی ﻣﺎ و در ﻧﺰد ﻦ ﺗ �� ﻪ ﭼﻮن � ﻣکﺎن بﻪ ﻣﺎﺳﺖ، بﻠ ﻣﺜﻞ ﻣﺎﺳﺖ ﮏ درﺧﺖ و � ، ﺑﺮآﻣﺪە از �� ﮏ ﺷﺎﺧﺴﺎر؛ و ﻧﺰد � ﺪە ﺑﺮ �� رو ﺎدی � ﺎر ﺑن � ﺴ � اش بﻪ ﻣﺎ ﺗﺮ ا � �� ز ﻧﺰد � ﺪن ﺗﻮﺟﻪ بﻪ ﺣﻘ � اﺳﺖ. ﻣﺮدﻣﺎن را ﻣﺜﻞِ ﺧﻮد د گ �� ن وﺣﻖِ ﻫﻤﺴﺎ ﻣکﺎی ت ﻘ ی ت ﻫﺴی ﺴﺖ ﺧﻮدﻣﺎن را � ﺪ پﺬﯾﺮﻓﺖ. ﻻزم ﻧ � ت اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ بﺎ ﺷﻨﺎﺧی ﻢ و دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ � ت ﺧﻮد را ﺑبﯿن ﺪ بﻪ راﺳی � ﻢ، ﺳهﻞ اﺳﺖ بﺎ � ی ﺪە بﮕ � ﻧﺎد ﺎد اﺳﺖ. � ﺲ و ﺑن � بﻪ � ﺶ اﺳﺖ ﭼﻮن گﺎ � بﻪ ﭘ � ﻢ. اﯾﻦ گﺎ � بﺎﺷ » ﮕﺮ را � ﮑﺪ � گﺎﻧگﺎن � گ بﻠﻨﺪ ﺷﺪ. بﻪ ﭼﺸﻢ ﺑ � گﺎﻧ � اﭘﺮدە � ، ای دوﺳﺘﺎن ﺪ. ﻫﻤﻪ بﺎ � ﻣﺒیﻨ ر ﮏ دار � ]درﺧﺖ[ ﮏﺷﺎﺧﺴﺎر � ﺪ و ﺑﺮگ � ا « )ﺑهﺎء ﷲ(