عالمی دیگر بباید ساخت

ﭼﻄﻮر از درون اﺗﺎق ﺧﻮد بﻪ دور دﻧ � ﺎ ﺳﻔﺮﮐﻨ � ﻢ ١٩١ ﻢ ﮐﻪ ﻓﻠﺴﻔﻪ � ﮕﺮی ﺑﺮو � ﺴﻮی د � اغ ﻓﺮا � ﺪ بﻪ � اﺟﺎزە دﻫ ی اﺳ � ﺎ دارد. در ﺑهﺎر ﺳﺎل � ﻣﺸﺎﺑ ۱۷۹۰ ﺴﻨﺪە �� ، ﻧ ی ۲۷ ﺳﺎﻟﻪ ﻪ � ای بﻪ ﻧﺎم زاو ت ﻢ ﮔﺮﻓﺖﮐﻪ ﺷﮕﻔی � ت ﺧﻮدش را در ﺧﺎﻧﻪ ﺣبﺲﮐﺮد و ﺗﺼﻤ � دوﻣِﺴ ﻫﺎ و ش ح اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا را درﮐﺘﺎب � ﮐﻨﺪ؛ او � ﮏ بﻪ ﺧﻮد را ﺑﺮر � ﺎی ﻧﺰد � اﺷ � ی بﺎی � ز » ﺳﻔﺮ بﻪ دور اﺗﺎﻗﻢ « ش ﮐﺮد. � ﻣﻨت ن ی � ن آﻣ ن � اﯾﻦﮐﺘﺎب داﺳﺘﺎن ﻃ � ﺖ � ب را روا ﺟﺬای � ت در را � ﮐﻨﺪ. دوﻣﺴ ﺑﻨﺪد اﻣﻪ � ی � و ﭘ ب ت و آی ی ﺻﻮری � را ﺑﺮ ﺗﻦ گ � رﻧ ﮐﻨﺪ. بﺪون اﯾﻦ ﮐﻪ ﻻزم ب ﺎﺷﺪ ﭼﻤﺪان ﺑبﻨﺪد، بﻪ کﺎﻧﺎپﻪ » ﺳﻔﺮ « � ﺪ بﻪ آن � ﮐﻨﺪ و از ﻣﻨﻈﺮی ﺟﺪ � ﻪ � ﻧﮕﺮد. اﯾﻦ بﺎر پﺎ � ن ی بﺎی کﺎﻧﺎپﻪ را ﺗﺤﺴن � ﻫﺎی ز ﮐﻨﺪ و اوﻗ ﺎت � ﺎد � ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪی را بﻪ آ ﺎنﮐﻮﺳﻦ � وردﮐﻪ در ﻣ ﺎی � ﻫﺎی آنﮔﺬراﻧﺪە و رؤ ب ﺣﺮﻓﻪ ﺎی � ﻋﺸﻖ وکﺎﻣ ﭘﺮوراﻧﺪە اﺳﺖ. � ای را در ت بﻪ ﺗﺨﺖ � ﺳپﺲ ﺗﻮﺟﻪ دوﻣﺴ � ﺶ ﺟﻠﺐ � ﺧﻮا ﮏ � ﺷﻮد. از ﻣﻨﻈﺮ � پ ﻪ ﻫﻢ ی � ﻣﺴﺎﻓﺮ، بﻪ ارزش اﯾﻦ اﺛﺎﺛ ﺎد ﺷﺐ � ﺑﺮد. بﻪ ﻫﺎی ﻣﻄﺒ � ﻮ � � اﻓﺘﺪﮐﻪ در آنﮔﺬراﻧﺪە و بﻪ اﯾﻦ بﺎﻟﺪﮐﻪ ﻣﻼﻓﻪ � اﻣﻪ ﺶ بﺎ ﭘ ﻫﺎ � ی � ﺶ � ﻫﺎ � ن دارد. او ﻫﻤﺨﻮای ﺴﺪ: �� ﻧ » � ﻪ � بﻪ ﻫﻤﻪ ﺗﻮﺻ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ در ﺻﻮرت ی ﻧﺪ � ﺪ بﮕ � ت و ﺳﻔ ﺻﻮری � ت اﻣکﺎن، روﺗﺨی « ﺮا اﯾﻦ رﻧﮓ � ز ﻫﺎ آدم ب ﺪﺧﻮاب را � ع ﻓﺮو � ب آرام و ﻣﻄﺒ بﻪ ﺧﻮای ﺑﺮد. ش ﻋﻤﯿﻖ � ن ﺑﺮ ﻧﮕﺮ ن اﺳﺖ اﻣﺎ بﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﻣﺒﺘی ی � ن آﻣ ن � ت ﻃ � ﮐﺘﺎب دوﻣﺴ اﺳﺖ: اﯾﻦ ﮐﻪ ﻟﺬت ﺑﺮدن از ﻣﺤﻞ ﺴﺘﻪ بﻪ � ت وا � ﺸ � ﺪ ﺑ � ﺪ ﺷﺎ � ﻫﺎی ﺟﺪ � ﺮ � ﺖ ﻣﺴﺎﻓﺮ بﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﻣﻘﺼﺪ ﺳﻔﺮ. ا � ذﻫﻨ ن ذﻫﻨ ی ﻢ بﺎ ﻫﻤن � ﺴت � ﺗﻮا ﺖ � بﻪ اﺗﺎق ﻫﺎی ﺧﺎﻧﻪ و ﻣﺤﻠﻪ ﺪ اﯾﻦ ﻣﺤﻞ � ﻢ ﺷﺎ �� ﻫﺎی اﻃﺮاف ﺧﻮد ﺑﻨﮕ ن ﻫ ی � ﺎ ﻧ بﻪ اﻧﺪازە ن ی زﻣن � ی � گﺎﻧﻪ ﺟﺬاب بﻪ ﻧﻈﺮ � ﻫﺎی ﺑ ﺪﻧﺪ. � رﺳ گ � ﮋ � ً و � ﺴﺖ؟ اﺣﺘﻤﺎ � ﺖ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﭼ � ذﻫﻨ � ﻫﺎی اﺻ آن ﻋبﺎرت اﻧﺪ از ف . ﻣهﻢ اﯾﻦ اﺳﺖﮐﻪ ﺑﺮای اﺳﺘﻔﺎدە از اﯾﻦ پﺬﯾﺮش، درک و ﻓهﻢ و ﻗﺪردای ﻢ. � ﺴﺖﮐﻪ بﻪ ﺳﻔﺮﻫﺎی دور و دراز ﺑﺮو � ﺖ ﻻزم ﻧ � ذﻫﻨ