جنگ و ضدجنگ

ﺟﻨﮓ و ﺿﺪﺟﻨﮓ در زﻣﺎﻧﻪ ی ﻣﺎ ١٤٢ ت را بﺎ ﺗﺮﺟﻤﻪ � اﯾﻦ دﻓ ن ن ای � ش ازﺳﺨ � ی بﺨ او در » ﻮرک �� اﻧﺠﻤﻦ ﺻﻠﺢ ﻧﯿ « ــــﺦ � در ﺗﺎر ۱۳ ﻣﻪ ۱۹۱۲ � ﺎن � بﻪ پﺎ ﻢ: �� ﺑ اﻟﯿﻮم ﻫﯿﭻ ﻓﺨﺮ و ﻣب ﺴﺎن اﻋﻈﻢ از ﺧﺪﻣﺖ ﺑﺮای � ت از ﺑﺮای ا ﺎﻫﺎی ﺴﺖ. ﺻﻠﺢ ﻧﻮر اﺳﺖ، ﺟﻨﮓ ﻇﻠﻤﺖ اﺳﺖ. � ﺻﻠﺢ اﻋﻈﻢ ﻧ ﺖ اﺳﺖ؛ � ﺎت اﺳﺖ؛ ﺟﻨﮓ ﻣﻤﺎت اﺳﺖ. ﺻﻠﺢ ﻫﺪا � ﺻﻠﺢ ﺣ ﺲ � ﺳ � اﺳﺖ؛ ﺟﻨﮓ ﺗﺎ � ﺟﻨﮓ ﺿﻼﻟﺖ اﺳﺖ: ﺻﻠﺢ اﺳﺎس اﻟ ن اﺳﺖ؛ ﺟﻨﮓ ﻫﺎدم ﺴﺎی � ﺖ ﻋﺎﻟﻢ ا � ن اﺳﺖ. ﺻﻠﺢ ﻧﻮراﻧ ﻄﺎی � ﺷ ت ﻧﺘﺎﯾﺞ را درﻋﺎﻟﻢ ش اﺳﺖ. وﻗی �� ﺎد � ﺑن � وﺟﻮد ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻢ، � ﮐﻨ � و ﺑﻬﺒﻮدی اﺳﺖ، گ � ت ﻋﻮاﻣﻞ ﺳﺎزﻧﺪ ﻢ ﮐﻪ ﺻﻠﺢ و دوﺳی � ﺑیﻨ ض و اﺿﻤﺤﻼل اﺳﺖ. ﺟﻤﯿﻊ ﺮای � اﻣﺎ ﺟﻨﮓ و ﺟﺪال ﺳبﺐ و ﻪ � ت و اﺳﺘﺤکﺎم ﻣﻮاد اوﻟ کﺎﺋﻨﺎت ﻣﻈﻬﺮ دوﺳئ اﻧﺪ و ﻋﺪم، ﻋبﺎر ت از ﻓﻘﺪان اﻧﺠﺬاب و اﺗﻔﺎق آن ﺐ، � ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﺗﺮﮐ � ﻫﺎ. ﻋﻨﺎ درکﻤﺎل وﻓﺎق ﻣﺘﺤﺪ ﺷﻮﻧﺪ، اﻣﺎ اﺧﺘﻼف � ت ﮐﻪ اﯾﻦ ﻋﻨﺎ وﻗی ﺠﻪ اﻧﺤﻼل و ﻧﺎﺑﻮدی اﺳﺖ. ﻫﺮ � ﮕﺮ را دﻓﻊﮐﻨﻨﺪ و ﻧت � ﮑﺪ � ، ﺎﺑﻨﺪ � ﻢ اﺳﺖ، � ب دارد و اﯾﻦ اﺻﻞ ﺑﺮ آن ﺣﺎ ﻌﺖ ﻧﺼﯿئ � ئ از اﯾﻦ ﻃﺒ ﺷﯿئ ﺠﻪ � ﺎ ﻧت � ﭼﻪ ﮐﻪ اﺳﺎس ﺧﻠﻘﺖ در ﺗﻤﺎم ﻣﺪارج و ﻋﻮاﻟﻢ، ﻣﻈﻬﺮ ﺪ اﻟﯿﻮم ﻋﺎﻟﻢ در اﺛﺮﺟﻨﮓ ﻣﻀﻄﺮب � ﻣﺤبﺖ اﺳﺖ. ﻣﻼﺣﻈﻪ ﮐﻨ و ﻧﺎآرام اﺳﺖ. ﻤﺎری � اﺳﺖ؛ ﺟﻨﮓ ﺑ گ � ﺻﻠﺢ ﺳﻼﻣﺖ و ﺳﺎزﻧﺪ ﻘﺖ ﺑﺮاﻓﺮاﺷﺘﻪ ﺷﻮد، ﺻﻠﺢ � ت ﮐﻪ ﭘﺮﭼﻢ ﺣﻘ ف اﺳﺖ. وﻗی ﺮای � و و ن ﺷﻮد. در ﺟﻤﯿﻊ ﺴﺎی � ت ﻋﺎﻟﻢ ا � ﻋﻠﺖ ﺳﻌﺎدت و ﺳﮑﻮن و ﺗﺮ ﮐﻪ � ت ﺑﻮدە، در ﺣﺎ ن و ﻧﺎراﺣی ادوار و اﻋﺼﺎر، ﺟﻨﮓ ﻋﺎﻣﻞ ﺗﺪی ض ﻧﻤﻮدە اﺳﺖ. ی ش ی را ﺗﻀﻤن �� ﺖ و ﻣﺼﺎﻟﺢ � ﺻﻠﺢ و ﺑﺮادری، اﻣﻨ اﯾﻦ ﺗﻤﺎﯾﺰ در ﺟﻬﺎن ﻣﺸﻬﻮد و � ﻂ ﻓﻌ � ش ا � بﻪ ﻃﻮر ﺧﺎص در ﻣﻌﻠﻮم، ﭼﻪ ﮐﻪ ﺟﻨﮓ در ﻗﺮون ﮔﺬﺷﺘﻪ بﻪ اﯾﻦ درﺟﻪ ﺗﻮﺣﺶ و