ما و کرونا

ﻣﺎ وﮐﺮوﻧﺎ؛ ﺻﻌﺐ روز ،ی ﺑﻮاﻟﻌﺠﺐکﺎر ،ی � ﭘ � ﺸﺎن � ﻋﺎﻟ ١٠ � ﻒ بﺎﻻ � ب ﺑﻮدﻧﺪ، ﻧﻔﺴﺶ ﻧﺎﻣﻨﻈﻢ وﺿﻌ � ض ﺳﻨﮕﯿی آﻣﺪ، اﻧﺪام ﺶ � ﻫﺎ ﺑﺮ اﺛﺮ ﻋﻘﺪە ﻫﺎ از ﻫﻢ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ، روی ﺑﺮاﻧکﺎر ﺟﻤﻊ ﺷﺪە ﺑﻮد ن ی ن ی ﺑﺮآﻣﺪە از اﻋﻤﺎق زﻣن ی � ﺎ ﭼ � ب د � ﺶ ﭘﻨﺎە ﺑ �� ﭘﻨﺪاری بﺨﻮاﻫﺪ بﻪ درون ﺧ ب اﻣﺎن بﻪ ی ﺮﻓﺸﺎروزﻧﻪ � ﺧﻮد بﺨﻮاﻧَﺪش، ز ﺑ گ � ﺪا دﺳﺘﺨﻮشﺧﻔ � ای ﻧﺎﭘ ﻮد. � ﺶ اﺷﮏ � ز ﻮ ﮔﻔﺖ � ت . " ر � ﺴﺖ، دﮐ � ﺪی ﻧ � ﮕﻪ اﻣ � ﺲ د �" . ﺨﺖ � ر "ﻣُﺮدە . " � ﺎن دورە � ﺪار پﺎ � ا � ِ ﺷﻮد ﮔﻔﺖ ﻣﺮگ ﺸﺎﻧﻪ � ای اﻧبﺎﺷﺘﻪ از ﻫﺎی ﮔﯿﺞ ﮐﻨﻨﺪە و آﻏﺎز دورە � دﺷﻮار ﺑﻮد و � ﺴبﺘﺎ � ن ﮐﺮد ﮐﻪ ی ﮕﺮ را ﺗﻌﯿن � ای د � ی ت ا � آن، ﺣ پ د. � ﺶ را بﻪ دﻫﺸﺖ ﺳ � ﺟﺎ � ﺠﺎ � ﺎمِ ﻧﺨﺴﺖ ﺗﺪر ﺎن �� ﻫﻤﺸه � ﻨﻮن در � ﻣﺎن ا ﺎﻓﺘﻨﺪ ﻫﺮﮔﺰ بﻪ ذﻫﻦ � ﺷﺎن ﺧﻄﻮر ﻧﮑﺮدە ﺑ ﻮد ﮐﻮﭼﮏ � ﺪ ﺷهﺮ � ﺷﺎ ﺪە بﺎﺷﺪ ﺑﺮای آنﮐﻪ ﻣﻮش �� ن ﺧﺎص و ﺑﺮﮔ ﻣﺎن ﻣکﺎی ﻫﺎ آن ﺐ ﺗﻠﻒ �� ﺪارﻫﺎ از اﻣﺮاض ﻏ � ا � آﻓﺘﺎب ﺟﺎن بﺪﻫﻨﺪ و � ﺟﺎ در ﭘﺮﺗﻮ ﺷﻮﻧﺪ. از اﯾﻦ ﺟﻨبﻪ روی ﻫﻢ رﻓﺘﻪ در ﺎز بﻪ � اﺷتبﺎە ﺑﻮدﻧﺪ و اﻓکﺎرﺷﺎن ﻧ ﺮ ﻫﻤﻪ � ﺪﻧﻈﺮ داﺷﺖ. ا � ﺗﺠﺪ ن اﯾﻦ ی � ﭼ � ﺟﺎ ﺧﺘﻢ ﺷﺪ، ﻋﺎدت ب ﺗﺮد ﻫﺎ ی ﺪ � � زورﺷﺎن ﺎن �� ﺎری از ﻫﻤﺸه � ﺴ � ﺪ. اﻣﺎ ��� ﭼ ﺮﺷﺪﻧﺪ بﻪ ﻫﻤﺎن ��� ﻣﺎن... ﻧﺎ ﻤﻮدە ﺑﻮد. از آن ﻫﻨگﺎم ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺮس � ت ﭘ � ﺸ � ﺸﻞ ﭘ � ﺑﺮوﻧﺪﮐﻪ آﻗﺎی ﻣ � را پ و از ی اش ﺗﻔﮑﺮ آﻏﺎز ﺷﺪ... ﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﺼیبﺖ ﻫﺎ اﻣﺮی راﯾﺞ اﻧﺪ، اﻣﺎ دﺷ ﻮار � � ﺧﻮدﻣﺎن ﻧﺎزل � ت ﺑﺮ ﻢ وﻗی � ﻢ بﺎورﺷﺎن ﮐﻨ � ﺗﻮاﻧ ﺷﻮﻧﺪ. ﺟهﺎن ﻫﻤﺎن ﻗﺪر ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻃﺎﻋﻮن ﺷﺪە ﮐﻪ دﺳﺘﺨﻮش ﺟﻨﮓ. بﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ، ﻃﺎﻋﻮن ﻫﺎ و ﺟﻨﮓ ﮑﺴﺎن ﻏﺎﻓﻞ � ﻫﺎ ﻣﺮدم را � ی � ﮔ ﮐﻨﻨﺪ...ﻫﻨگﺎم ﺑﺮوز � ً� ﺟﻨﮓ، ﻣﺮدم ﻣﻌﻤﻮ � ﻨﺪ "ﻃﻮل ﻧ �� ﮔ ﮐﺸﻪ، اب ﻠهﺎﻧﻪ ﺗﺮ از اوﻧﻪ ﮐ ﺎد � ﻪ ز ابﻠهﺎﻧﻪ و ﻋبﺚ اﺳﺖ اﻣﺎ اﯾﻦ � ﺪا ﮐﻨﻪ ." ﺻﺪاﻟﺒﺘﻪ، ﺟﻨﮓ ﻗﻄﻌﺎ � اداﻣﻪ ﭘ ﻫﺎ � ﻣﺎﻧﻊ دواﻣﺶ ﻧ � ﺸﺎن � ت ﺳﺨی � ﺷﻮﻧﺪ. بﻼﻫﺖ ﻫﻤﻮارە ﺮ � دﻫﺪ و ا � پ ﻢ آﺳﺎن بﻪ اﯾﻦ ﻧﮑﺘﻪ ی � ﻫﻤﻮارە ﺧﻮدﻣﺎن را ﻣﺪ ﻧﻈﺮ ﻧﺪاﺷت ﺑﺮ ﻢ. � د « ب کﺎﻣﻮ، � )آﻟ ﻃﺎﻋﻮن ، ﺗﺮﺟﻤﻪ ش �� ،� ی ﻋبﺎ � ی کﺎوە ﻣ ﭼﺸﻤﻪ ۱۳۹۷ . (