ما و کرونا

ﻣﺎ وﮐﺮوﻧﺎ؛ ﺻﻌﺐ روز ،ی ﺑﻮاﻟﻌﺠﺐکﺎر ،ی � ﭘ � ﺸﺎن � ﻋﺎﻟ ١٠٢ ﺪ، ﻣﺜﻞ ﺳﺎل � ی را ﻧﺪاﺷﺘﻪ بﺎﺷﻨﺪ بﺎ ن کﺎرﻫﺎی ی اﺳﺘﻄﺎﻋﺖ اﻧﺠﺎم ﭼﻨن ۲۰۰۹ ، ن ی ن وﺻﻨﺪوق ﺑن از بﺎﻧﮏ ﺟهﺎی ﭘﻮل ﺧﻮاﺳﺖ ﺗﺎ بﻪ آن � اﻟﻤﻠ ﻫﺎکﻤ ﮏﮐﻨﻨﺪ. اﻣﺎ ﺷﻮک اﻗﺘﺼﺎدی ی ە � ن ــ ﮔﺴﺴﺖ در زﻧﺠ ﮐﻨﻮی ن ی ی ﺑن ﻋﺮﺿ � اﻟﻤﻠ یکﺎﻻ ﻪ ﻠﯿﻮن � اﺟبﺎری ﻣ � و، بﻪ زودی، دورکﺎری ﻫﺎ ﻧﻔﺮ ــ ﺗﻔﮑﺮ ﻧﻮآوراﻧﻪ ای ر � ا ﻃﻠبﺪ ﮐﻪ بﺎ زﻣﺎﻧﻪ ﺸﺘﻮاﻧﻪ � ت ، بﻪ ت ﺻﻨﻌی ﺎﺳی � ﻣﺎ ﺳﺎزگﺎرﺗﺮ اﺳﺖ. ﺳ � ﺠﯿﺘﺎ � ی د ی � ،� ﻗﺪرت ﻣﺎ ــــﻊ ﮐﻨﺪ: از اﺗﺨﺎذ � � ﻂ کﺎر را � ﻣﺤ � � ﺗﻮاﻧﺪ اﻧﻘﻼب ﻓﻌ ﻢ � ﺗﺼﻤ ف ی ﺪ و ﺗﺄﻣن � ف ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺗﻤه ﺲ ﺗﻠﻔی � ﻖ ﮐﻨﻔﺮا �� ﻫﺎی ﺗﺠﺎری از ﻃ � ، ﺐ � ﮕﺮ ﺧﺪﻣﺎت آﻧﻼﯾﻦ. بﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗ � آﻣﻮزش، ﺑهﺪاﺷﺖ و د ﺗﻮان بﻪ ﻠﯿﻮن � ﻣ ﻞ، ادارە � ﻫﺎ ﻧﻔﺮ اﺟﺎزە دادﮐﻪ بﻪ کﺎر، ﺗﺤﺼ و اﻣﺮار گ � ی زﻧﺪ ﻣﻌﺎش از ﺧﺎﻧﻪ اداﻣﻪ دﻫﻨﺪ. اﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﻧﻮآوری ﻓﺮدی ن ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ، اﻋﻼی � ن ﺟﻤ ﻦ اﻋﻼی �� ﮕ � ای ﺟﺎ ن ﺑﺮ اﯾﻦﮐﻪ دوﻟﺖ ﻣﺒی ــــﻎ � ش در � ﮕﺮ از ﻫﯿﭻﮐﻮﺷ � ﮑﺪ � ﺎ بﺎ ﻫﻤکﺎری � ﻫﺎی دﻧ �� ﺮوسﮐﺮوﻧﺎ ﻧﻪ آﺧ � ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪﮐﺮد. و ﻤﺎری ﻋﺎﻟﻢ � ﻦ ﺑ ی ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و � ﮔ ﻧﻪ آن � ﻦ �� بﺪﺗ ﺮ در دﻫﻪ � ﻫﺎ. اﻣﺎ ا ی ۱۹۴۰ ﭘﺮوژە � ﺴﺖ ﮔﺮو � ن ﺗﻮا ت ی ﻣﻨهن ش دور ﻫﻢ ﺟﻤﻊﮐﻨﺪ، �� ــــﺦ � ﻦ ﺳﻼح در ﺗﺎر �� ﺪ ﻣﺮﮔبﺎرﺗ � از ﻣﺮدم را ﺑﺮای ﺗﻮﻟ ب ی � کﻢ � ﺴﺖ و � ﺪ در ﻗﺮن ﺑ � ﺗﺮد و اﻣﺮار ﻣﻌﺎش گ � ﻢ ﺑﺮای ﻧﺠﺎت زﻧﺪ � ﺗﻮاﻧ ﻠﯿﻮن � ﻣ ﮕﺮ ﻣﺘ � ﮑﺪ � ﻫﺎ ﻧﻔﺮ بﺎ ﻢ. در دوران �� ﺤﺪ ﺷ » ح ﺗﺎزە � ﻃ « ی ﻟﺖ � روزو � ﺪ اﻣﺮوز � ﺪن ﺟﺰ ﺧﻮدِ ﺗﺮس وﺟﻮد ﻧﺪارد؛ ﺷﺎ � ف ی ﺑﺮای ﺗﺮﺳ ی � ﮔﻔﺘﻨﺪ ﭼ ب اﻋﺘﻤﺎد بﻪ آﯾﻨﺪە ﺗﻨهﺎ بﺎ اﻗﺪاﻣﺎت ﺎی � ﻧﺘﻮان اﯾﻦ ﺣﺮف را ﺗﮑﺮارﮐﺮد اﻣﺎ بﺎز ن ی ﺑن ﺷﺠﺎﻋﺎﻧﻪ � اﻟﻤﻠ ﻨﺪ. �� ﺎﻓ � ای ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖﮐﻪ اﻣﺮوز اﻋﺘﻤﺎد ﺑ