ما و کرونا

ﻣﺎ وﮐﺮوﻧﺎ؛ ﺻﻌﺐ روز ،ی ﺑﻮاﻟﻌﺠﺐکﺎر ،ی � ﭘ � ﺸﺎن � ﻋﺎﻟ ١٢٠ در ﻗﺮن ﻫﻔﺪﻫﻢ وﺣﺸﺖ ﻒ �� ف ﺗﻌ هﺎی � ﺣﺎﻟﺖ رﻋﺐ ﻧﺎ � بﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻮ گ � زد � ﺰاﻧﻪ وا �� ﺷﺪﮐﻪ ﻣﺮدم را بﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﺧﺮدﮔ دارد. بﻪ دﻧبﺎل ﻃﺎﻋﻮن ﺑ ﺰرگ درﺳﺎل � ﻣﺎر ۱۷۲۰ ﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ �� ﮐﻪ آﺧ ﺎ � ی ﻋﻤﺪە ازﻃﺎﻋﻮن گﺎوی در ارو ح ﮐﺮد ﮐﻪ � ﮑﻮاﻧﻮی ﭘﺰﺷﮏ اﯾﻦ بﺤﺚ را ﻣﻄ � ﺴﻮا ﺷ � ﺑﻮد، ﻓﺮا » ﺗ ﺮس و ﺖوﺣﺸ گ � زد « ﻤﺎری ﻫﻤﻪ � بﺎﻋﺚ اﯾﻦ ﺑ � ی � ﮔ ﮏ رابﻄﻪ � ﺷﻮد. او � � ی ﻋ � ن را بﻪ ﻫﻢ ﺸﺎن داد ﮐﻪ در آن ﺗﺮس ﺗﻌﺎدل ذﻫی � را ن ی � ﺰد و اﯾﻦ اﻣﺮ ﻧ � ر � ﺳبﺐ ﻃﺎﻋﻮن � ﻣﺘﻌﺎﻗبﺎ ﺷﻮد. ﺎرە � ﮑﻮاﻧﻮ در � ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻧﻈﺮات ﺷ ی » ﻤﺎری � ﺑ ی وﺣﺸﺖ زای گ � زد « ر آن د ن را بﻪ ﺧﻮد ﺟﻠﺐ ﻧﮑﺮد اﻣﺎ در زﻣﺎن ﺗﻮﺟﻪ ﭼﻨﺪای ﺸﻪ � ﻗﺮن ﻧﻮزدﻫﻢ اﯾﻦ اﻧﺪ � ﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﺗﺮس � ﮕﺮ رواج � بﺎر د ن داﺷﺘﻪ بﺎﺷﺪ ی ات ﺟﺴﻤﺎی � ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺄﺛ و وﺣﺸﺖ ﻤﺎری ﻫﻤﻪ � ن ان ﺑ ی � ن بﻪ ﻫﻤﺎن ﻣ ی � ﻧ گ � زد � ی � ﮔ ــــﻊ ﮔ � ﺗﻮاﻧﺪ ت ش � ﺴ بﺎﺷﺪ � ﺪا ﮐﻨﺪ و ﺧﻄﺮﻧﺎ � ﭘ . ﺷﯿﻮە ت ﺳبﺐ ﺪ ﺗﻮأم بﺎ ﻓﻨﺎوری درﻃﻮل اﻧﻘﻼبﺻﻨﻌی � ﺟﺪ گ � ﻫﺎی زﻧﺪ ﺳﺎز ﺷکﻞ ازرﻓﺘﺎ �� ﻫﺎی بﺪ ﻤﻪ � رﻫﺎی آﺳ وﺟﻨﻮن � ﻮن، �� ن ﺷﺪ. ﮔﻮﺳﺘﺎو ﻟ ی � آﻣ ﺴﻮی، در دﻫﻪ � ﭘﺰﺷﮏ ﻓﺮا ی ۱۸۹۰ ت ﻣﺮدم ﮔﺮد ﻫﻢ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪ، وﻗی � ازدﺣﺎم ﮐﻨﻨﺪ، » ﺠﺎﻧﺎت � ﻫ � ی � ﺎر ﻣ � ﺴ � ﺷﺎن ــــﻊ اﻧﺘﻘﺎل � ﺷﻮد و � ن ﺑﻮدن وﺣﺸﺖ هﺎی � ن اﻣﺮ ﻧﺎ ی ﺎبﺪﮐﻪ ﻫﻤن � � را ﺗﻮﺿﯿﺢ گ � زد دﻫﺪ. « ش ﻓﺖ �� ﺖ بﻪ ﭘ � ﻮن بﺎ ﻋﻨﺎ �� ﻟ ﻫﺎی ﻣهﻢ در ت ی �� بﺎ ﮐﻪ ﺑ � ﺷﻨﺎ ﻤﺎری � ﻫﺎی ﺴﻢ � ﮑﺮوارگﺎﻧ � ش از ﻣ � ﺧﺎص را ﻧﺎ � ﻫﺎی ﺧﺎص ﺴﺖ، ﻧﻮﺷﺖ: � دا » رت ﻗﺪ ﺎن ﺟﻤﻊ � ﺠﺎﻧﺎت و اﻋﺘﻘﺎدات در ﻣ � ﻧﻈﺮات، اﺣﺴﺎﺳﺎت، ﻫ ﻫﺎ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﮑﺮوب � ﻣ ی اﺳﺖ. � ﻫﺎ و بﻪ ﻫﻤﺎن ﺷﺪت ﻣ « وﺣﺸﺖ ﻨﻮن اﻣﺮی ﻫﻤﻪ � را ا گ � زد � ی � ی و ﻣ � ﮔ � داﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺪ بﻪ ﺎب � ع � ﻋﺖ ﺷﯿ � ﺪ و بﻪ ﻫﻤﺎن ﺷﯿﻮە ﮕﺮان ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﻮد. � ﻤﺎری بﻪ د � ی ﺑ � ن ﺗﺼﻮر ی ﭼﻨن ﮑﺮوب � ﺷﻮد ﮐﻪ ﻓﻀﺎﻫﺎی ﺷهﺮ ﻣﺪرن ﭼﻪ ﺑﺮای ﻣ ﺎی ﻫ