ما و کرونا

ت وﻗی از ﺑ � یﻫﺎیﻤﺎر ﻢ � ی ﮔ ﻋﺎﻟ � � زﻧ ﺣﺮف � ﻢ � از ﭼﻪ ﺳﺨﻦ � ﮔ �� ؟ ﻢ ٢١ ﺎﻓﺖ اﯾ � کﺎﻫﺶ ﻤﺎری ﻫﻢ اﻓﻮل ﮐﺮد. ﺗﺎ ﻗﺮن ﭼﻬﺎردﻫﻢ داد � ﻦ ﺑ وﺳﺘﺪ و ﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد؛ ﻃﺎﻋﻮن از اﯾﻦ اﻣﺮ بﻪ ﻧﻔﻊ ﺧﻮد اﺳﺘﻔﺎدە � ت ش � ب ﮔﺴ ﺳﻔﺮ بﻪ ﺧﻮی � ﻂ اﺟﺎزە � ش ا � ﺎﻓﺖﮐﻪ � ت وﺧﺎﻣﺖ ﮐﺮد. ﺳﻞ ﻓﻘﻂ وﻗی داد: درﺷﻬﺮ ﻫﺎی ﺖ و ﻣﺤﻞ � ﭘﺮﺟﻤﻌ ت ﺎی دوران ﺻﻨﻌی � ﻢ ارو � ت ا � کﺎرﻫﺎی ﻣ ﺷﺪن در ﻗﺮن ﺪز بﻪ ﺟﺎبﻪ � ﻫﺠﺪﻫﻢ. ا ی ﺟﺎی ﺴﺎن در ﮔﻮﺷﻪ و ﮐﻨﺎر ﮐﺮە � ا ن ﻣﺘ ی ی زﻣن � ﺑﻮدە اﺳﺖ. در ﺳﺎل ١٩١٨ ت آﻧﻔﻠﻮاﻧﺰای ﻋﺎﻟﻢ وﻗی ﭼﻨﺪ ﻣﺎە � ی ﺗﻨﻬﺎ � ﮔ ﺎﻓﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﻋﻠتﺶ وﺟﻮد ﺷبﮑﻪ � ت ش � ﺎ ﮔﺴ � ﻧﻘﺎط دﻧ � �� در ا ﺎی ﻫ ﺗﺎزە ﺲﺣﻤﻞ � ﺗﺄﺳ ف اول پ ﺟﻨﮓﺟﻬﺎی ﺶ ﺗﺤﺮک دری � وﻧﻘﻞ و ﺗﺠﺎرت و اﻓﺰا ﺑﻮد. ﺟﺎبﻪ ﺴﺎن � ی ا ﺟﺎی ش ات � ﻫﺎ، ﺣﯿﻮاﻧﺎت و ﺣ در � ﺎر ﻣﻬ � ﺴ � ﻧﻘﺶ ﻤﺎری � ت ش ﺑ � ﮔﺴ ﻫﺎی ﻫﻤﻪ ی و ﻋﺎﻟﻢ � ﮔ ی دارد � ﮔ . ﺴﺎن � ﺪﮔﻔﺖﮐﻪ ا � اﻧﺠﺎم بﺎ � ﻫﺎ - ن ، رﻣﺎن ﺷﺎﻫﺪان ﻋﯿی ﺴﺎن، ﺷﺎﻋﺮ �� ﻧ ان، گ � زﻧﺪ ﻧﺎﻣﻪ ﺴﺎن، ﺑﻮروﮐﺮات �� ﻧ ت ، روزﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی دوﻟی ﻧگﺎران، ﻣﻮرﺧﺎن، ﺴﺎن � ا ﺷﻨﺎﺳﺎن، ﻫﻤﻪ ی ی � ﮔ ﻪ � ﺷﻨﺎﺳﺎن، پﺎدﺷﺎﻫﺎن، ﻣﻠ ﻫﺎ و رؤﺳﺎی ﺟﻤﻬﻮر - ﻗﺮن ﻤﺎری � ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ از ﺑ ﻫﺎی ﻫﻤﻪ ی و ﻋﺎﻟﻢ � ﮔ ی ، ﻋﻠﻞ آﻧﻬﺎ، � ﮔ ﺷﯿﻮە نﺶ ﻣﺮدم بﻪ آﻧﻬﺎ ﺳﺨﻦ � ﻣﻘﺎبﻠﻪ بﺎ آﻧﻬﺎ و ﻃﺮز وا � � ی اﺣﺘﻤﺎ ﮔﻔﺘﻪ از اﺳﻨﺎد و ﻣﺪارک ارزﺷﻤﻨﺪ اﺳﺖﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ � اﻧﺪ. ﺣﺎﺻﻞ کﺎر، اﻧﺒﻮ � بﻪ درد ﻣﻮرﺧﺎن ﻧ ﺖ � ﺧﻮرد. ﻣﺎ اﺳﻨﺎد ﻣﻮﻓﻘ � ﺎ � ﻫﺎ و ﻧﺎ ی را ﺟﻤﻊ ﻫﺎی ﮐﺮدە ﻨﻮ � ﻢ ﮐﻪ ا � ا � ن ﻤﺎری � ﺗﻮاﻧﺪ بﻪ ﭘﮋوﻫﺸﮕﺮان ﺑ ﻫﺎی ﻫﻤﻪ ی و ﮔ � ﻋﺎﻟﻢ ی کﻤﮏﮐﻨﺪ � ﮔ .