ما و کرونا

ﻣﺎ وﮐﺮوﻧﺎ؛ ﺻﻌﺐ روز ،ی ﺑﻮاﻟﻌﺠﺐکﺎر ،ی � ﭘ � ﺸﺎن � ﻋﺎﻟ ٨٠ ت داﯾﺮە ﺸﺪﻧﺪ. وﻗی � ﻞ ﮐﻨﻨﺪ اﻣﺎ ﻣﻮﻓﻖ � ﺳﻼح ﺗبﺪ � ﻧﻮ ی اﻓﺮادی ﮐ ﻪ ﻤﺎری ﻋﺎﻟﻢ � ﮏ ﺑ � ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺎبﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ � ت ش � ﺠﺎد ﮐﻨﻨﺪ ﭼﻨﺎن ﮔﺴ � ی ا � ﮔ ﻞ ﮔﺮوە � اﻋﻀﺎی اﯾﻦ ﻗﺒ ﮏ � ﺎ اﻋﻀﺎی � ؟ ض بﺎﺷﺪ، ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ی � ﻫﺎ ﻧ ن ﮐﻪ � ﺎ � ت ﺎ ﺣﮑﻮﻣی � ت ﺴی � ﺳﺎزﻣﺎن ﺗﺮور � ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮای بﺎج ی � ﺎ ﮔ � ی ﺪﮐﻨﺪ؟ � ﺗﻮﻟ � ﺳﻼح اﻧﻘﺮاض ﺟﻤ � ﻧﻮ گ � بﺎزدارﻧﺪ � ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، اﺻ ﻦ ﻣﻮارد بﺎﻟﻘﻮە �� ﺗ ﺴﺖ � ﮐﻪ ﺧﻄﺮ ز ت وﺟﻮدی ﺑﺮای ﺷﻨﺎﺧی ﻣﺎ بﻪ ﻫﻤﺮاە دارﻧﺪ در دﻫﻪ ﺠﻪ � ﻫﺎی آﯾﻨﺪە ﻧت ی ﻓﻨﺎوری ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد، بﻪ ﮋە ﺧﻄﺮ ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎدە � و ی دوﻟﺖ ﻫﺎ و ﮔﺮوە ﻫﺎی ﮐﻮﭼﮏ. اﻣﺎ اﯾﻦ ﻣ ﺴﺖ ﮐﻪ ﺟﻬﺎن ﺧﻮش � ﻧ � ﻮﺿﻮ ﺎە ﻣﺎﻧﺪە � ﺎﻻﻧﻪ از ﺧﻄﺮات آن ﻧﺎآ � ﺧ بﺎﺷﺪ. ﺑﺮﺗﺮاﻧﺪ راﺳﻞ در ﺳﺎل ۱۹۵۵ ش از � در ﻣﻮرد ﺧﻄﺮ اﻧﻘﺮاض ﻧﺎ ﺳﻼح ﺴﺖ � ﻫﺎی ز ن ﻧﺎﻣﻪ ﻧﻮﺷﺖ. و در ﺳﺎل ی ﺸﺘن � ت بﻪ اﻧ ﺷﻨﺎﺧی ۱۹۶۹ ﺮگ، ﺑﺮﻧﺪە � ﺟﺎﺷﻮا ﻟِﺪِر ی ﺟﺎﯾﺰە کﺎی �� ی آﻣ اﯾﻦ اﻣکﺎن ر � ﻞ ﭘﺰﺷ �� ی ﻧ ا ح ﮐﺮد: � ﻣﻄ » ﻧﮕﺮان اداﻣﻪ � ﻘﺎ � ﺸﻤﻨﺪ ﻋﻤ � ﮏ دا � ﻣﻦ بﻪ ﻋﻨﻮان ﺖ ی ﻣﺸﺎرﮐ ﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪە � ا ﮕﺮ ﻣﻠﺖ � کﺎ و د �� ی آﻣ ﻫﺎ در ﺳﺎﺧﺖ ﺳﻼح ﻫﺎی ﺴﺖ � ز ت ﻫﺴﺘﻢ. اﯾﻦ ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﺗﻤﺎم آﯾﻨﺪە ﺷﻨﺎﺧی ن ی ش در زﻣن �� گ � ی زﻧﺪ را در ﺧﻄﺮ ﺟﺪی � ﻗﺮار دﻫﺪ .« ن ﻫﺸﺪار ی نﺶ بﻪ ﭼﻨن � در وا ن ﮐﻮﺷﺶ ی � ی ، ﻫﻢ اﯾﻨﮏ ﻧ ﻫﺎی ی را در ﺳ ﻫﺎی ﻄﺢ ن ی و ﺑن � ﻣ ش آﻏﺎز ﮐﺮدە �� ع � ﺑﺮای ﺣﻔﺎﻇﺖ از ﻧ � اﻟﻤﻠ ت از ﻢ. اﻗﺪاﻣﺎی � ا ﻖ ﺳﺎزﻣﺎن �� ﻃ ن ی و ﻣﻌﺎﻫﺪات ﺑن � ﻫﺎی ﺳﻼﻣﺖ ﻋﻤﻮ درﺣﺎل اﻧﺠﺎم � اﻟﻤﻠ ش ﮐﺖ � اﺳﺖ و ﺴﺖ � ﻫﺎی ﻓﻨﺎوری ز ت و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺧی ن ی � ﻧ � ی ﻋﻠ ﻗ ن ﻮاﻧﯿی ﺧﻮد ﻦ ﮐﺮدە � ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺗﺪو ﺎ اﯾﻦ � اﻧﺪ. اﻣﺎ آ ف اﺳﺖ؟ � ﻫﺎ کﺎ ن ی و ﺑن � کﺎر ﻣ در زﻣﯿﻨﻪ � اﻟﻤﻠ ﺗﺎ ﺣﺪی ﻣﺎ را از � ی ﺳﻼﻣﺖ ﻋﻤﻮ ﻤﺎری � ﺑ ﻫﺎی ﻋﺎﻟﻢ ی ﺳﺎﺧﺘﻪ � ﮔ � ش ﺣﻔﻆ �� ی ﺮﺳﺎﺧﺖ � ﮐﻨﺪ وز ﻫﺎ ن یﮐﻨﻮی � آن ﻤﺎری � ت بﻪ اﯾﻦ ﺑ � ﺑﻬ گ � ﺪ � ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮای رﺳ ﻫﺎ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎدە ﻗ ی د. � ﺮارﮔ