فصلسوم هایتن توسنی توسنیکردمندانستمهمی ترگرددکمند کزکشیدنسخت ی بلخی - رابعه اند، دو قطب مخالف نیستند. در برابر هم که گفته ادبیات و تاریخ، چنان یبیوگرافیک شاعر وجویچهره دار یکدیگرند. درفصلپیشینودرجست آینه کوشیدیم این بازتاب متقابل شعر طاهره و تاریخ دوران او را نشان دهیم. در شویم: «اگر به یشرطی آرزویی را در شعر او یادآور می اینجا بار دیگر آنگزاره تغزلکوتاه چه اتفاقی افتاده پرسیمکه در این باد دهم زلفعنبرآسا را...» و می گو در این شعر یک زن ی سخن است؟ در یککلام پاسخ این استکه سوژه است و بر جنسیت و تنانگی زیبای خود همچون یک زن، اِشعار دارد و این توانگفت اتفاقیکه در سازد. می محابا فاشمی اشعار را بر تنِ ممنوعخود بی سخن دیگر، زایشیکسوژگیِ اینشعر افتاده، چرخشی در آ گاهی زنانه یا به
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2