94 ی پار لاشه ی موعودگرایی (مسیانیسم) شیخی دانست. تا آنجاکه به عقاید شیخ دنباله گرایی بنیاد گردد، او بر آن نبودکه مکتبی را در برابر شیعه احمد احسایی برمی کوشیدکه با «وفاداریکامل یکربن،می گفته نهدودرتأملاتشخصخود، به 67 عشری،خودرا ازدیگرانممتاز نماید». امامانشیعیاثنی به تعلیماتحکمی داد که شیعیان در برابر، مکتب بابی خبر از ظهوری دیگر و دور دیگری را می ی طاهره مشکل بتوانگفتکه کشیدند. درباره در پایان هزاره انتظار آن را می ی گرایش او در آغاز به مکتب بابی تا چه حد ریشه در انتظاراتموعودگرایانه های بابرا نخوانده بود. بعدها با خواندن آنها وی داشت. طاهره هنوز نوشته 68 رؤیتی از «ظهور»یموعود را دید. بودکه در باب، تجسم عینی یا تجسد قابل اینظهور، این آشکارگیحقیقت غایب، حرکتی بودکه از نگاه او زمانحال را برید. درک این آشکارگی ِ«راز رازها»، برایطاهره یکشهود بود از گذشته می های اخیرِ آکادمیک نگاری در تاریخ 69 پذیرفت. و شهودیکه عقل نیز آن را می خوانیمکهمکتببابیدر اساس الهیاتی خود، بازگشتیبه «میثاق» همچنینمی معنای تجدید عهد با علی و فاطمه و فرزندانشان از «بلیٰ»گویانِ نخستین به به بود و از این نظر طاهره را باید یا اصل «ولایت» می 70 خطاب«اَلَستُ بربکم؟» از فاطمه، دخت پیامبر، دانست. از اینرویکرد،طاهره نقشفاطمه را تجسمی یتاریخیهیچشباهتی البته میان ایندوچهره 71 کرد،خودِ فاطمه بود. ایفا نمی (در باب شیخیه) ی اسلامی تاریخ فلسفه 67 68 Resurrection and Renewal, pp. 301-302. 69 Ibid. .۱۷۲ ی ی اعراف، آیه ، سورهقرآن خطاب یا بانگ الست برگرفته از 70 71 Todd Lawson, (2001) ‘The Authority of the Feminine and Fatima’s Place in an Early Work by the Bab’ , in Linda Walbridge, (ed.) The Most Learned of the Ahia: The Institution of the Marja Taqlid. pp. 94-127.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2