کنشگران و هنرمندان در تظاهرات میلیونی زنان چه میگفتند
یک روز بعد از مراسم تحلیف دونالد ترامپ، میلیونها نفر در شهرهای مختلف آمریکا و بسیاری از نقاط دیگر جهان در اعتراض به سیاستهای او و در حمایت از حقوق زنان، اقلیتهای جنسی و نژادی، مهاجران، و کارگران تظاهرات کردند. این گزیدهای از برخی سخنرانیها در تظاهرات شهرهای مختلف آمریکا است:
مریم علی، نویسنده و دختر محمد علی
کاری که ما باید به دنبالاش باشیم این است: ناامید نشوید، مشارکت کنید. گله و شکایت نکنید، سازماندهی کنید. بسیاری از مردم ساعتها و ساعتها تلویزیون تماشا میکنند، سرشان با تلفنهایشان گرم است، یا مشغول کامپیوتر و فیسبوک هستند. آنها برای حمایت از تیمهای ورزشیشان به پا میخیزند و قوانین بازیهای ورزشی را به خوبی میدانند، اما نمیدانند که دولتهایشان چطور کار میکنند. ما باید وقت گذاشتن و مسئول بودن در برابر بشریت را شروع کنیم. ما باید برای حقوق برابر به پاخیزیم.
ناتالی پورتمن، هنرپیشه
از همهی شما ممنون ام که امروز به این تظاهرات آمدید تا قدرتمان را به جهان نشان دهیم. من از رئیس جمهور جدید هم ممنون ام که آمدناش بهانهای برای شروع یک انقلاب شد. از این به بعد، هربار که چشمانام را ببندم، به یاد امروز خواهم افتاد و به یاد خواهم آورد که من تنها نیستم، که ما تنها نیستیم، که ما با هم هستیم. دستانتان را بالا ببرید و آنها را بالا نگه دارید، حس خوبِ گرفتنِ دست یک غریبه را بچشید، حس خوبِ این که ما با مردمی که کنارمان هستند متحد ایم. حس وصل بودن و یکی بودن و قوی بودن را. حس این که میگوید: من مهم هستم، ما مهم هستیم، ما مردم هستیم.
جانل مونِی، خواننده، ترانهسرا، مدل، و هنرپیشه
میخواهم به خواهران و برادرانام در جامعهی اقلیتهای جنسی، به خواهران و برادران مهاجرم، و به همهی زنان بگویم: همواره آنچه شما را یگانه و منحصر به فرد میکند با آغوش باز پذیرا باشید، حتی اگر این برای دیگران ناراحتکننده باشد. شما به اندازهی کافی کامل هستید، و هرگاه به خودتان شک کردید یا خواستید که از ادامهی راه منصرف شوید، یادتان باشد که شما آزادی را بر ترس ترجیح دادهاید.
گلوریا استاینم، نویسنده و از رهبران موج دوم فمنیسم آمریکا در دهههای ۷۰ و ۸۰ میلادی
این تجمع یک فوران انرژی و دموکراسی واقعی است که من هرگز در عمر بسیار طولانیام مانند آن را با چنین گوناگونی عمیق و از هر سن و سالی ندیدهام. به یاد داشته باشید، قانون اساسی با «من رئيس جمهور» شروع نمیشود، قانون اساسی ما با «ما مردم» شروع میشود. سعی نکنید که ما را از هم جدا کنید؛ اگر شروع به ثبت مشخصات مسلمانان کنید، همهی ما مشخصات خود را به عنوان مسلمان ثبت خواهیم کرد. ما امروز در اینجا و در سراسر جهان برای یک دموکراسی عمیق گرد هم آمدهایم که میگوید ما ساکت نخواهیم ماند، ما نخواهیم گذاشت که ما را کنترل کنند. ما برای جهانی که همهی کشورها در ارتباط با هم هستند، تلاش خواهیم کرد. ما همگی با هم هستیم، چشممان به قدرت خودمان است، و منتظر چیزی از بالا نیستیم. امروز روزی است که ما را برای همیشه تغییر خواهد داد چرا که ما با هم هستیم. تک تک ما و این جمع هرگز مانند قبل نخواهد بود. ما مردم هستیم و قدرت مردم را داریم و قدرتمان را به کار میبریم.
مدونا، خواننده، ترانهسرا، هنرپیشه
آیا آمادهی تکان دادن جهان هستید؟ پس به انقلاب عشق خوش آمدید. به شورش و به امتناع ما زنان از پذیرش این عصر جدید ظلم و ستم خوش آمدید. فقط زنان نیستند که در معرض خطر قرار گرفتهاند، این خطر همهی مردمِ به حاشیه راندهشده را تهدید میکند. به نظر میرسد که همهی ما یک حس کاذبی داشتیم که در گوشهی امن و راحت خودمان هستیم، عدالت بر جهان ما حاکم است و خوبی در نهایت پیروز میشود. اما این طور نیست و دیدیم که خوبی پیروزِ این انتخابات نبود. با همهی اینها، خوبی در نهایت پیروز خواهد شد و امروز به ما نشان داد که هنوز راه زیادی تا پایان کار مانده است. امروز تازه آغاز راه است: آغاز داستان ما. انقلاب از اینجا شروع میشود. اینجا تازه شروع چیزهایی است که نیازمند تغییر هستند. من عصبانی و خشمگین هستم. من حتی به منفجر کردن کاخ سفید هم فکر میکنم، اما میدانم که این چیزی را تغییر نمیدهد، ما نباید در ناامیدی فرو برویم. همان طور که دابلیو. اچ. اودن در شعرش در آستانهی جنگ جهانی دوم گفت: «ما یا باید عاشق یکدیگر باشیم و یا بمیریم!» من عشق را انتخاب میکنم. شما هم در این انتخاب کنار من هستید؟ ما عشق را انتخاب میکنیم.
ژانت موک، نویسنده و فعال حقوق تراجنسیها
ما اینجا نیستیم تا فقط تجمع کرده باشیم، ما اینجا برای یک حرکت جمع شدهایم. جنبش ما چیزی بیشتر از اعلام حضور و شعار دادن از ما میخواهد. این جنبش از ما میخواهد که از گوشهی امن و راحت خود بیرون بیاییم و با آنچه در مقابل ما است مواجه شویم. این جنبش از ما میخواهد که در شرایط دشوار و خطرناک از یکدیگر دفاع کنیم و وضعیت خودمان و همدیگر را ببینیم. من امروز به عنوان دختر یک زن بومی اهل هاوایی و یک کهنه سرباز سیاهپوست تگزاسی اینجا ایستادهام، به عنوان اولین زن دانشگاهرفتهی خانوادهاش. من اینجا به عنوان کسی ایستادهام که خودش را بدون هیچ واهمهای یک زن تراجنسی، نویسنده، کنشگر، انقلابی، و رنگینپوست معرفی میکند.
آنجلا دیویس، فعال سیاسی، پژوهشگر، نویسنده، و از فعالان جنبش حقوق مدنی در آمریکا
در این لحظهی چالشبرانگیز تاریخمان، یادآوری میکنم که ما زنان، تراجنسیها، مردان، و جوانانی که اینجا در این تظاهرات زنان هستیم، نیروی قدرتمند تغییری را نمایندگی میکنیم که مصمم است از سر برآوردن دوبارهی فرهنگِ در حال مرگِ نژادپرستی و پدرسالاری جلوگیری کند. تظاهرات امروزِ زنان نشاندهندهی تعهد فمنیسم برای مقابله با قدرت خطرناک خشونت دولتی است. فمنیسم فراگیری که همگان را به پیوستن به مقاومت در برابر نژادپرستی، اسلامهراسی، یهودیستیزی، زنستیزی، و استثمار سرمایهداری فرا میخواند.
آمریکا فررا، بازیگر سینما
این روزها زن مهاجر بودن در این کشور غمانگیز است. عزت ما، شخصیت ما، و حق ما در معرض حمله است، و مسندی از نفرت و تفرقهافکنی از دیروز قدرت را به دست گرفته است. اما رئیس جمهور آمریکا به معنای تمام آمریکا نیست. کابینهی او هم به معنای تمام آمریکا نیست. کنگره هم به معنای تمام آمریکا نیست. آمریکا ما مردم هستیم که امروز برای ماندن و ایستادگی به اینجا آمدهایم. اگر ما میلیونها آمریکایی که در باور به شایستگی، خوبی، و عدالت همعقیده ایم، به دام جداکردن خودمان به خاطر اهداف و برچسبهایمان بیفتیم، در این مبارزه ضعیف میشویم و شکست میخوریم. اما اگر به آنچه ما را در یک صف قرارداده متعهد باشیم و ثابتقدم و مصمم کنار هم بایستیم، این شانس را خواهیم داشت که ارزشهای کشورمان را حفظ کنیم.
ما میتوانیم ناله و شکایت و فغان و زاری کنیم، اما یک راه دیگر هم این است که مبارزه کنیم. ما امروز اینجا جمع شدهایم که شانه به شانه در کنار هم بایستیم و به روشنی اعلام کنیم که: ما اینجا هستیم. ما ساکت نخواهیم ماند. ما در نقش مردگان فرو نخواهیم رفت. ما برای اعتقاداتمان مبارزه میکنیم.
اسکارلت جوهانسون، هنرپیشه
رئیس جمهور ترامپ، من به شما رأی ندادم، با این حال به عنوان رئیس جمهور منتخب به شما احترام میگذارم و میخواهم که بتوانم از شما حمایت کنم. اما قبل از آن، میخواهم که شما از من و امثال من حمایت و پشتیبانی کنید، از امثال من، خواهرم، مادرم، بهترین دوستانام وهمهی دوستان دخترم، از همهی مردان و زنانی که امروز اینجا با نگرانی منتظر قدم بعدی شما هستند که ممکن است به شدت بر زندگی آنها تأثیر بگذارد. من از شما میخواهم که از دختربچههایی مثل دختر من حمایت کنید که ممکن است که در نتیجهی یک تصمیم شما در شهرستانی که به جای پیشرفت، عقبگرد میکند بزرگ شوند، و به طور بالقوه حق تصمیمگیری برای بدن و آیندهشان را آنچنان که ایوانکا، دختر شما داشته، نداشته باشند. من از شما میخواهم که از همهی زنان و از مبارزهی ما برای برابری در همه چیز پشتیبانی کنید.
روآن بلانشارد، هنرپیشهی ۱۶ ساله
نسل من، که به نمایندگی کردنشان افتخار میکنم، با وجود همهی آنچه بزرگترها به ما میگویند، دقیقاً میداند که چه شده است. ما میدانیم چه شده، چون ما هم تحت تأثیر این اتفاق هستیم. ما هم درگیر این گفتوگوهایی هستیم که همهی فضای اطرافمان را پر کرده، و آزادی آن قدر برای ما معنا دارد که حاضر ایم زندگیمان را به خاطرش به خطر بیندازیم. برای ایجاد این تغییرات، ما (سفیدپوستان) باید همواره نسبت به امتیازاتی که داریم آگاه باشیم. به این معنا که ما باید درک و اذعان کنیم که اکثریت زنان سفیدپوست به ترامپ رأی دادهاند، و از همین رو باید برای آگاهسازی دربارهی جدا نبودن تعصب نژادی و تعصب جنسیتی از هم بیشتر تلاش کنیم، و نشان دهیم که هردوی این تعصبها در یک راستا هستند.
آلیشا کیز، خواننده و هنرپیشه
ما اجازه نخواهیم داد که مردان در دولت یا هرجای دیگر صاحب بدن ما شوند و آن را کنترل کنند. ما اجازه نخواهیم داد مهربانی وجود ما متوقف شود. ما بهترینها را برای آمریکا میخواهیم. بدون نفرت، بدون تعصب، بدون ثبت مشخصات مسلمانان. آنچه ما آن را ارزش میدانیم آموزش، مراقبهای بهداشتی و درمانی برای همه، و برابری است.