امروز، و پس از قریب به یک سال و نیم پس از تشدید تحریم‌های دولت آمریکا علیه ایران، چه به صورت مستقیم و چه به صورت غیرمستقیم و از طریق تهدید دیگر کشورها، این بحث جنجالی هم‌چنان مطرح است که میان آن که «هدف» قرار داده می‌شود و آن که «قربانی» خواهد شد، چه تفاوتی وجود دارد.

« این ایام بسیاری از اصول و نوامیس که در نظر مردم همواره مسلم و مقدس بود، از مسلم بودن و قدس افتاده است یا لااقل مثل سابق محل اتفاق نیست... از جمله‌ی آن اصول، حب وطن و علاقه‌ی ملیت است که منکر آن شده و درصدداند به احساسات بین‌الملل تبدیل نمایند.»

هر چند در فاصله‌ی سال‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۸ تبعیض مذهبی در خلیج فارس در کل اندکی کاهش یافت اما در تفسیر این امر باید به‌شدت محتاط بود. این کاهش را می‌توان ناشی از حمله‌ی آمریکا به عراق دانست. در دوران حکومت صدام حسین، تبعیض بسیار زیادی علیه شیعیان وجود داشت که به تبعیض علیه شیعیان در عربستان شبیه بود.

برای من، ایران آب و خاک نیست. مردمان ایران است و هنر و فرهنگ و ادب ایران. انسان منبع ارزش است، و ارزش خاک برخاسته از ارزش انسان‌هایی که در آن خاک به سر می‌برند. ایران بدون ایرانیان تکه خاکی بیش نیست...