گوسالهی جنگ، یادداشتهایی پراکنده از روزهایی بغضآلود
شهره اخوان
یک انقلاب و دو جنگ. سهم همنسلان من از این سرزمین تاکنون. بعد از این چه خواهد شد، نمیدانم.
یک انقلاب و دو جنگ. سهم همنسلان من از این سرزمین تاکنون. بعد از این چه خواهد شد، نمیدانم.
زهرا موسوی، نویسنده و پژوهشگر، در این مستند تجربهی زیستهی خود را بهعنوان یک ایرانی-افغانستانی در دو سرزمین ایران و افغانستان روایت میکند. او با نگاهی شخصی و تحلیلی، از چالشهای هویتی، تبعیضها، و پیوندهای فرهنگی میان این دو کشور سخن میگوید.
چند دهه است که حضور مهاجران افغان در ایران به مسئلهای سیاسی و اجتماعی برای جمهوری اسلامی تبدیل شده، و در بزنگاههای گوناگون ــ از بحرانهای اقتصادی و جنبشها و اعتراضات علیه نظام تا تنشهای منطقهای ــ بارها موجی از اخراج دستهجمعیِ آنها به راه افتاده است.
آنچه میخوانید روایت چهار زن افغانتبار است که سالها در ایران زندگی کرده، فرزند به دنیا آورده، کار کرده و روابط انسانی و پیوندهای عاطفی داشتهاند اما در چند ماه گذشته زندگیشان بر اثر موج اخراج اتباع افغانستان زیر و زبر شده است.
«ما» همان جامعهای است که با پذیرش تکثر میکوشد که صداهای مختلف را بلند کند تا این صداها بتوانند با هم گفتوگو کنند.
بر اساس آمار سازمان بینالمللی مهاجرت طی شش ماه گذشته بیش از ۷۰۰ هزار مهاجر افغانستانی از ایران به افغانستان بازگشتهاند که ۷۰ درصد آنها به صورت اجباری بازگردانده شدهاند.
ما در اعماق روحمان دنبال راه بهتری بودیم اما انگار راه بهتری وجود نداشت. جامعه ناگهان خود را ناتوان از موضعگیری، عمل یا حتی اندوه دستهجمعی مییافت.
شاید این روزها بیش از همیشه ضرورت دارد که از خود بپرسیم چرا نمیتوانیم با هم گفتوگو کنیم؟ یا چرا گفتوگوهای ما بیشتر خصمانهاند و اختلافها را تشدید میکنند. چرا گفتن، شنیدن و تحملِ نظر مخالف تا این حد دشوار به نظر میرسد؟
در سال ۱۹۹۰، در مکزیکو سیتی، در کنفرانسی که اکتاویو پاز به مناسبت سقوط دیوار برلین برگزار کرده بود، ماریو بارگاس یوسا که بهتازگی در انتخابات ریاستجمهوری پرو شکست خورده بود با استفاده از اصطلاح «دیکتاتوری بیعیب و نقص»، دولت مکزیک را به باد انتقاد گرفت.
برای بسیاری از مردم، کشور منبع هویت است: نوعی پایه و اساس، نوعی خمیره و سرشت، نوعی پرچم و بیرق. اما وقتی انقلابی را از سر میگذرانید چه اتفاقی رخ میدهد؟ وقتی گسلِ تاریخ تکان میخورد و تمام ارکان زندگیتان به لرزه میافتد چه میشود؟
تا کمر از پنجره خم شدم تا سمت راست را بهتر ببینم. مامان هم هراسان کنار پنجره است. میپرسد چی شده، کجا منفجر شده؟
جمعیت مازندران ۳/۵ میلیون نفر است ولی نیروی انتظامی میگوید از ۲۴ تا ۳۰ خرداد ۶ میلیون نفر وارد مازندان شدهاند که تقریباً دو برابر جمعیت استان است.
لیبرالیسم رادیکالی که در گفتهی بارگاس یوسا وجود دارد ممکن است در میان نویسندگان داستان و رمان به طور کلی حضور داشته باشد اما تاریخ مدرن گفتگوها را به شیوهای شکل داده است که به نظر میرسد ما اظهارات جدید آشکاری دربارهی ضدیت با جنگ نداریم.
«من و خانوادهام قربانیِ این جنگ خونین هستیم. لطفاً به ما کمک کنید تا راه امنی برای خروج از غزه بیابیم و خانوادهام را نجات دهید. لطفاً این پیام را با دیگران در میان بگذارید.»
سحرگاه روز بیستوسوم خرداد ساعت پنج صبح تلفنم زنگ خورد، روی صفحه اسم برادرم بود، گفتم الان کی مرده که این ساعت برادرم تلفن کرده، بین خواب و بیداری جواب دادم و همان اول گفتم کی مرده؟ برادرم گفت زدند.
از هر چهار شهروند ونزوئلا، یک نفر کشور را ترک کرده است. هفت سال قبل، شمار شهروندانی که کشور را ترک میکردند ــ خواه مهاجران یا گریختگان از وطن ــ یک نفر از هر ده نفر بود.
فخرالنساء زید، نقاش برجسته، به لطف آثار انتزاعیاش در مکتب پاریس شهرت یافت. عالیه برگر با حکاکیها و نقاشیهایش هنر مدرن ترکیه را دگرگون ساخت و فوریه کورال کاشیکاری عثمانی را در معماری مدرن ترکیه احیاء کرد.
آیا کسی باور میکند که نویسندهای دیگر نتواند بنویسد، فقط به این علت که چیزی برای خوردن ندارد؟ آیا برای کسی مهم است که در گوشهای از دنیا مردمی چنان گرسنگی میکشند که نفسشان درنمیآید؟
سه دهه پس از سال ۱۹۸۹، وقایع و گرایشهای غالب در اروپای شرقی نشان داد که انتقال دموکراتیک به آسانی برگشتپذیر است. از جمله نشانههای چنین وضعیتی این است که این منطقه به مکانی مساعد برای ابداع، اقتباس و توزیع نظریههای توطئه مبدل شده است.
تشدید نابرابری چه نقشی در گسترش پوپولیسم دارد؟ چه چیزهایی را با پول نمیتوان خرید؟ محدودیتهای اخلاقی بازار چیست؟ اختلاف دستمزدها حداکثر چقدر باید باشد؟ چه رابطهای میان نظام مالیاتی و همبستگی اجتماعی وجود دارد؟ چرا ایدئولوژی شایستهسالاری خطرناک است؟
چه کسی از آندریا دورکین میهراسد؟ زمان نشان داد که خیلیها از صراحت او میترسند. دورکین تا وقتی زنده بود، در میان بسیاری از آمریکاییها منفور بود.
شکسپیر در نمایشنامهی هر طور که میل شماست از زبانِ ژاکِ ماتمزده میگوید: «دنیا صحنهی نمایشی بیش نیست!» چنین نظری قدیمی است و سابقهاش به یوونال، شاعر رمیِ دوران باستان، برمیگردد: «کل یونان صحنهای بیش نیست و یونانیان همه بازیگرند.»
اهواز با بیست محلهی حاشیهنشین بیشتر از همهی شهرهای ایران حاشیهنشین دارد و خوزستان با ۱/۷۵ میلیون نفر حاشیهنشین، بیشتر از همهی استانهای دیگر ایران.
شوتی خودرویی است دستکاریشده با سرعت بالا که رانندگانش معمولاً به صورت گروهی در نیمههای شب بدون هیچگونه استراحت و توقفی گاه ۲۰۰ کیلومتر در ساعت میرانند تا بارشان را به مقصد برسانند.