«دموکراسی»، به معنای حاکمیت مردم بر سرنوشت خود، را یکی از مهم‌ترین دستاوردهای بشری در جامعه‌ی مدرن می‌دانند. با این حال، دموکراسی یک ساختار سیاسی است، و سیاست نباید تمام وجوه جامعه و تعاملات اجتماعی ما را در بر بگیرد. برای بقای دموکراسی، باید مجالی برای روابط انسانی فارغ از تمایلات و تعهدات سیاسی فراهم کنیم.
رویدادهای ۱۳ سال گذشته نشان داده است که آزادی به چیزی بیش از بیرون راندن یک مرد از کاخ ریاست‌جمهوری نیاز دارد. ما زنان به‌خوبی از این واقعیت آگاه‌ایم.
وجود شباهت‌هایی میان آلمان نازی و ایران معاصر، مطالعه‌ی آثار آرنت را برای خوانندگان ایرانی ضروری می‌سازد. اساس استدلال هانا آرنت در این مقاله‌ی مهم این است که چون انسان نه در انزوا بلکه در میان دیگر آدمیان می‌زید، هیچ معیار اخلاقیِ فردی یا اجتماعی‌ای نمی‌تواند او را از مسئولیت نیابتی جنایت‌هایی که دیگر اعضای آن جامعه مرتکب شده‌اند، معاف سازد.