.
حتی در افکار انقلابیترین اندیشمندان نیز میتوان نکاتی یافت که به شکل غریبی آشنایند. زیگموند فروید هم از این قاعده مستثنا نیست. اعراب در میان مجموعهی آرای فروید، ایدههایی شبیه به آرای اندیشمندان سنتی اسلام یافتند. در دهههای ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰، هنگامی که اندیشمندان عرب آثار فروید را به عربی بر میگرداندند، دست به دامن ابن عربی، صوفی بزرگ، شدند.