تب‌های اولیه

یک‌ متر و نیم: تنهایی

گفتگوی لیلی نیکونظر با مهدی خلجی

کرونا اپیدمی تنهایی را نمایان کرده است. آیا جهانِ ما در پساکرونا نیازمند بازاندیشی تجربه‌ی تنهایی است؟ آیا وزارتخانه‌های تنهایی در پساکرونا می‌توانند معضل تنهایی انسان مدرن را حل کنند؟ در دورانی که انسان‌ها یکی از عمیق‌تری و بحرانی‌ترین تجربه‌های تنهایی را پشت سر می‌گذارند با مهدی خلجی، نویسنده و پژوهشگر فلسفه، درباره‌ی تجربه‌ی تنهایی انسان مدرن گفتگو کرده‌ایم.

تنهایی ما را به کجا می‌‌کشاند؟

سامانتا رز هیل

هانا آرنت از خلوت خود لذت می‌‌برد اما در عین حال باور داشت که تنهایی می‌تواند انسان‌‌ها را مستعد پذیرش استبداد کند.

زنانی که تنها زندگی می‌کنند

بهار اصلانی

آمارها نشان میدهند شمار زنانی که در ایران به انتخاب خود تنها زندگی می‌کنند، رو به افزایش است. گسست از سنتهای خانوادگی و میل رسیدن به موقعیت‌های کاری و حرفه‌ای بهتر از جمله دلایلِ بسیار زنان برای ترجیح تنهایی است. بهار اصلانی، در مجموعه‌ی « تنهازیست»، زندگی شماری از زنان تنها در ایران را مستند کرده است.

مثل پرنده‌ای بر فراز استانبول

سما روحبخشان

بیمار مبتلا به افسردگی در هنگام تجربه‌ی یک فشار سنگین نامنتظر، یا یک حمله‌ی ناگهان، چنان دقتی در مرور تمام فجایع جهان دارد، که اگر سر سوزنی از آن را از سر و سینه‌ی ایشان بیرون می‌کشیدی و به وجود سیاست‌مداران دنیا تزریق می‌کردی، احتمالاً جهان می‌توانست به جای بهتری تبدیل شود.

تنهایی، سرآغاز زندگی با دیگران

جنیفر استیت

در دنیای ارتباطات فراگیر امروزی، در اینترنت و فضای مجازی، به ندرت یادمان می‌ماند که فضایی برای تفکر و تأمل انفرادی فراهم کنیم. اما اگر قابلیت خلوت‌گزینی، یعنی توانایی خلوت کردن با خود، را از دست بدهیم، توانایی اندیشیدن را هم از دست می‌دهیم. پیش از این که بتوانیم با دیگران هم‌صحبت شویم، باید مصاحبت با خود را بیاموزیم.

خلوتِ شلوغ

زیگمونت باومن

با گریختن از تنهایی، شانسِ خلوت را از دست می‌دهید: آن حالت شکوهمندی که در آن می‌توان «به افکار خود سامان داد»، تأمل کرد، اندیشید، آفرید ــ و بنابراین، در نهایت، به ارتباط معنا و جان بخشید.

تنهایی، سرآغاز زندگی با دیگران

جنیفر استیت

در دنیای ارتباطات فراگیر امروزی، در اینترنت و فضای مجازی، به ندرت یادمان می‌ماند که فضایی برای تفکر و تأمل انفرادی فراهم کنیم. اما اگر قابلیت خلوت‌گزینی، یعنی توانایی خلوت کردن با خود، را از دست بدهیم، توانایی اندیشیدن را هم از دست می‌دهیم. پیش از این که بتوانیم با دیگران هم‌صحبت شویم، باید مصاحبت با خود را بیاموزیم.