سرکوب خشونت‌بار اعتراضات مردمی در آبان‌ماه امسال، نگرانی از خطر جنگ بین ایران و آمریکا و شلیک موشک به هواپیمای مسافربری اوکراینی در دی‌ماه، سلسله اتفاقاتی بودند که بخش بزرگی از ایرانیان را در داخل و خارج کشور با اندوه و خشمی جمعی روبه‌رو کرده است. پرستو فروهر، هنرمند؛ مهدی میناخانی، روان‌درمانگر؛ و سپینود ناجیان، نویسنده، درباره‌ی چگونگی مواجهه با این تجربه‌ی جمعی نوشته‌اند.
اتاق مکتوب، از قدیمی‌ترین آثار پرستو فروهر، هنرمند هنرهای تجسمی است که در شهرهای مختلف دنیا از استرالیا و آمریکا تا شهرهای کوچک و بزرگ اروپا اجرا شده است. این اثر که از نوشتن خط فارسی/عربی روی دیوارها، زمین، و گاهی سقف مکان برگذاری پدید می‌آید، شاید بیش از هر چیز به خاطره‌ی زبان مادری در ذهن مهاجر اشاره می‌کند. در آخرین روزهای این چیدمان در فرانکفورت از پرستو فروهر درباره‌ی این کار هنری پرسیدم.
در آستانه‌ی بیستمین سالگرد قتل‌های سیاسی آذرماه ۱۳۷۷ که بعدها به قتل‌های زنجیره‌ای معروف شد، پرستو فروهر ساعات و روزهای بعد از قتل پدر و مادرش، داریوش و پروانه فروهر را به یاد می‌آورد، و تجربه‌های خود را از ماه‌ها و سال‌ها پیگیری حقوقی و دادخواهی در ایران روایت می‌کند.
آینده‌ی تغییرات در جامعه‌ی ایران و چگونگی و مسیر تحقق دموکراسی و پاس‌داشت حقوق بشر از جمله مباحثی است که در چند دهه‌ی اخیر همواره مورد بحث و مناقشه بوده است. «آسو»، در سلسله گفت‌وگوهایی با شماری از فعالان و تحلیلگران سیاسی و مدنی درباره‌ی ضرورت و چگونگی تغییرات در ایران، ملزومات وقوع این تغییرات، و بازوهای تغییر در جامعه گفت‌وگو کرده است.