فیلمهای ایرانی در فستیوالهای جهانی ــ بخش دوم
شبنم طلوعی
چگونهها و چراهای حضور فیلمهای ایرانی در فستیوالهای جهانی
چگونهها و چراهای حضور فیلمهای ایرانی در فستیوالهای جهانی
این گفتوگو با حسین علیزاده در تابستان سال ۱۴۰۲ و پیش از تکمیل کار بزرگ «دستگاههای موسیقی ایران» به مناسبت تولید این مجموعه ضبط شده است.
انقلاب به چه معناست؟ آیا فردای بهتر در گرو انقلاب سیاسی است یا انقلاب اجتماعی؟ برای تغییر سرنوشت یک ملت به تغییرات بنیادی در ساختار ارزشها نیاز است یا تغییرات ناگهانی در ساختار قدرت؟ در قسمت ششم از پادکست «با کمی تردید» به این مباحث میپردازیم.
در دو دههی اخیر نسل تازهای از خوانندگان و آهنگسازان زن وارد عرصهی موسیقی در ایران شدهاند که کارهای ارزنده و ماندگاری عرضه کردهاند. زنان جوانی که با استعداد و پشتکار توانستهاند از موانع سختی در ایران عبور کنند و مشخصهی کارشان، نوآوری و اصالت است. پادکستهایی که در این مجموعه آمده دربارهی کار این زنانِ خواننده و آهنگساز است.
مجموعهگفتگوهای فهیمه خضرحیدری و حسین قاضیان
«یک کتاب» پادکستِ بررسی کتاب آسوست که در هر قسمت از آن در گفتگو با عرفان ثابتی، پژوهشگر و جامعهشناس، یک کتاب را معرفی و بررسی خواهیم کرد.
با آغاز جنبش «زن، زندگی، آزادی» شعر و ترانهی اعتراضی در ادبیات و موسیقی ایرانیانِ داخلِ کشور و خارج از ایران بیش از پیش حضوری انکارناپذیر پیدا کرده است. سید مهدی موسوی، شاعر، ترانهسرا، و معلم که نامش با «غزل پستمدرن» گره خورده، بی شک از شاعرانیست که آثارش در این سالها صدای اعتراض نسل جدید و هنرمندان بسیاری بوده. به همین دلیل شبنم طلوعی در این پادکست دربارهی زندگی، نگاه و مسیر پرفراز و نشیبش تا تبعید، با او به گفتگو نشسته است.
پادکستِ «موسیقی ایران از گلها تا انقلاب ۵۷» وقایع مهم و تأثیرگذار موسیقیِ ایران در سه دههی آخر دوران پهلوی را روایت و تحلیل میکند.
در این پادکست شبنم طلوعی با مری آپیک، بازیگر، رقصنده، کارگردان و تهیهکننده، در مورد زندگیِ حرفهای او از کودکی تا امروز، و سالهای مهاجرت گفتوگو کرده است.
در این پادکست شبنم طلوعی با مژگان شجریان، خواننده، نوازنده و مدرس موسیقی، در مورد زندگیاش از کودکی تا امروز، به گفتوگو نشسته است.
موسیقی رپ در سال گذشته و پس از شکلگیری جنبش «زن، زندگی، آزادی»، جامعهی ایرانی را بهخوبی همراهی کرد و مخاطبانش هم رشد چشمگیری داشت. تعداد زیاد ترانههای رپی که برای این جنبش ساخته و منتشر شد شاهد این موضوع است.
در تحلیل و مخالفت با حکم اعدام زیاد گفتیم و شنیدیم. من، مأمن رضایی، در سلسله پادکستهای «رفیق اعدامی» در تلاش هستم که فهمی از حال و هوای فرد زندانی در لحظاتی به دست آورم که همبندش را، که نقش رفیق و خانواده پیدا کرده، اعدام میکنند.
در این پادکست مروری کردهایم به ترانههای اعتراضی از جنبش «سبز» در سال ۱۳۸۸ تا خیزش «زن، زندگی، آزادی» در سال ۱۴۰۱. تلاش ما این است که بررسی کنیم چگونه موسیقی متن این اتفاقات اجتماعی همسو با خواست این کنشها و واکنشها تغییر کرده و به عنوان یک روش خلاقانه، بیانگر خواست مردمی این حرکتهای اجتماعی بزرگ است.
درسگفتارهای آنلاین محمد خدادادی، نوازنده، خواننده و آهنگساز اهل بوشهر، که به زبانی ساده موسیقی ایرانی را به مخاطبین فارسیزبان در سراسر دنیا آموزش میدهد، از محبوبیت بسیاری برخوردار است. شبنم طلوعی بهار امسال با محمد خدادادی دربارهی زندگی او، از دیروز تا امروز به گفتگو نشسته است.
امروز میدان موسیقی رپ میزبان نسل چهارم است. حالا که بیش از ۹۵ درصد مردم ایران به اینترنت دسترسی دارند، تعداد رپکُنها آنقدر زیاد است، و آنقدر از جانب جوانان شنیده میشوند که بههیچوجه نمیتوان انکارشان کرد. ما با نظر به چنین چشماندازی در این پادکست در جستجوی پاسخ این پرسش هستیم: چرا رپ فارسی مهم است و باید به عنوان یکی از مهمترین جریانهای هنری و اجتماعی ایران آن را واکاوی کرد؟
در دو دههی اخیر رسانهها دستکم در ماه آذر دربارهی قتل روشنفکران ایرانی به دست حکومت ایران گزارش میدهند، با این حال بخش زیادی از این گزارشها به چندوچون و جزئیات ترورها اختصاص دارد. زنده نگاه داشتن یاد این کشتهشدگان بخشی از روند دادخواهی و مبارزه برای اجرای عدالت است. پادکست «قتلهای زنجیرهای» اما نه در قتل، که در زندگی مقتولان سیاسی ایران کندوکاو میکند و به دنبال پاسخ این سؤالات است که آنها چه کردند و چه میراثی از خود بهجای گذاشتند؟
ثمین باغچهبان وقتی در میانهی دههی ۱۳۲۰ خورشیدی در کنسرواتوار آنکارا اِوْلین باغچهبان را دید، شاید نمیدانست که این آغاز ماجرایی پرفراز و نشیب با زنی است که با او شانهبهشانه تا پایان عمرش زندگی و عاشقی میکند. اِولین دختر جوان اهل ترکیه که با سختکوشی وارد این کنسرواتوار شده بود سودای فتح صحنههای اُپرا را داشت و تصور نمیکرد که سه دههی طلایی زندگیاش را در ایران سپری کند و خواسته و ناخواسته به یکی از زنان ممتاز تاریخ معاصر ایران بدل شود.
راه یافتنِ تیم ملی فوتبال ایران به بازیهای جامجهانی ۲۰۲۲ در قطر خیلیها را شاد کرده است. در همهمهی این شادمانیِ «ملی» و «همگانی» اما کسانی هم پرسیدند: «آیا این شادمانی حقیقتاً همگانی و ملی است؟» «آیا تیم ملی فوتبال ایران حقیقتاً ملی است»؟ مثلاً زنان ایرانی که حتی ورود به استادیومهای ورزشی برایشان ممنوع است چهقدر میتوانند خود را بخشی از این پیروزی بزرگِ مردانِ قهرمان بدانند؟