اِنزو ایکاه شاعر، نوازنده و خواننده‌ی اهل کنگو است که از فقر و خشونت و تنهایی در کودکی و کار در معادن کنگو گریخته و امروز در استانبول هنرمندی شناخته‌شده و کنشگری برای صلح است. مهدی شبانی با او گفت‌وگو کرده است.
«در جستجوی جهانی بهتر» مستندی است درباره‌ی زندگی و تجربه‌های پیام اخوان، یکی از چهره‌های نامدارِ دنیا در زمینه‌ی حقوق بین‌الملل. او استاد دانشگاه و از اعضای دیوان دائمی داوریِ لاهه است و در بسیاری از کشورهای جنگ‌زده و در پرونده‌های مهم نقض حقوق بشر، به نمایندگی از طرف سازمان ملل و نهاد‌های بین‌المللی دیگر خدمت کرده است. این مستند که در سال ۲۰۲۱ ساخته شده، روایتی از زبان خود پیام اخوان است.
زخم جنگ اصیل است اما ارزش اقتصادی زخم در بازارهای مختلف نوسان دارد. یک زخم «مفید» برای پرونده‌ی پناهجویی زخمی است که هم مدرک قابل رؤیت دارد، هم بار سیاسی و اجتماعی، و هم تداعی رنجی حادتر می‌کند.
آخرین روزهای سال ٢٠١۵ میلادی، حدود ٨٨٠ هزار پناهجو که اکثر آن‌ها آوارگان جنگ سوریه بودند در آلمان درخواست پناهندگی دادند. حدود ١۵٠ هزار نفر از این پناهجویان افغانستانی بودند، بخش عمده‌ای از پناهجویان افغانستانی نه از افغانستان که از ایران به آلمان آمده بودند. آن‌ها آواره‌ی کدام جنگ بودند؟
آناستازیا تیلور-لیند، عکاس خبری سرشناس، به بنگلادش رفته است تا در تهیه‌ی مستندی درباره‌ی آوارگان و پناهجویان روهینگیا همکاری کند: مردمی که از خشونت‌ها و آزار‌ها در کشورشان میانمار گریخته‌اند و به کشور همسایه پناه برده‌اند.
«یا او مرده یا ساعت من ایستاده»، نام نمایشگاهی است از سه هنرمند ایرانی: رامین و رکنی حائری‌زاده و حسام رحمانیان. این نمایشگاه پاییز امسال در موزه‌ی شیرن فرانکفورت افتتاح شد و با نقاشی، فیلم و چیدمانی منحصربه‌فرد بیننده را با موضوعاتی روبه‌رو کرد که هم بسیار ایرانی‌اند و هم جهانی. این نمایشگاه نیز مانند کارهای دیگر این سه هنرمند نگاهی است طنزآلود به ما و وقایع و واقعیت‌های پیرامون ما.
در شهر واشنگتن دی‌سی، پایتخت ایالات متحده‌ی آمریکا، یکی از مهم‌ترین اتفاق‌های سینمایی سال، جشنواره‌ی فیلم‌های سینمای عرب است که هرسال در ماه اکتبر برگزار می‌شود. فرصتی برای تماشای برخی از آثار تازه‌ی نام‌های آشنای سینمای عرب و آشنایی با کارگردانان جوان و تازه‌کار در گوشه‌وکنار کشورهای عرب‌زبان.
جنگ‌های خاورمیانه و کشتارها در سوریه و ترکیه زخم‌های عمیقی در جسم و جان اهالی این منطقه ایجاد کرده است. دو شاعر برجسته‌ی زن، یکی از کردهای ترکیه و دیگری از عرب‌های سوریه، بیزاری خود از این ستم‌ها و خون‌ریزی‌ها را در اشعار درخشان خود بازتاب می‌دهند.