در بهار ۱۹۸۹، اتفاقی رخ داد که حتی به خواب هم نمی‌دیدم: به «مؤسسه‌ی تاریخ و بایگانی» در مسکو دعوت شدم تا برای دانشجویان درباره‌ی سرنوشت زندانیان سابق گولاگ سخنرانی کنم. بعد از سخنرانی یک نفر از من پرسید که آیا هرگز در زندگیِ واقعی یک حامی استالین را دیده‌ام یا نه. اول خندیدم اما بعد...
رهبران اتحاد جماهیر شوروی، به ویژه استالین، علاقه‌ی شدیدی به بهره‌برداری از علوم برای دست‌یابی به پیشرفت اجتماعی و اقتصادی در کمترین زمان ممکن داشتند. با این حال، اقدامات ایدئولوژیک و تصمیمات متعصبانه‌ی آنان در این زمینه به زیان دانشمندان و بنابراین به زیان مردم بود.
کدام ویژگی‌ها سبک نگارشی بهومیل هرابال را منحصربه‌فرد می‌سازد؟ «رمان کارخانه‌ای» چیست؟ چرا به تعبیری، بزرگ‌ترین هدیه‌ی هرابال به بشریت، «دروغ» است؟ آیا آثار هرابال را می‌توان «تمثیلی» دانست؟