تاریخ دیانت بهائی در خراسان

تاریخ دیانت بهائی در خراسان در واقع بخشی از تاریخ اجتماعی ایران از زمان ظهور آیین بابی/بهائی (۱۲۲۳ ش./ ۱۸۴۴م.) تا زمان تألیف کتاب ۱۳۱۰ ش/ ۱۹۳۰م. است. خراسان از نخستین روزهای ظهور این آیین از پایگاه‌های مهم آن در ایران بوده و شاید بتوان گفت که بزرگ‌ترین جمعیت بهائیان را در شهرها و قصبه‌ها و دهات خود داشته است.  

کتاب با عکس‌ها و فهرست‌های متعدد، داستان زنان و مردانی است که از اواسط قرن نوزدهم با گسستن از بندهای سنّت و شریعت به هویتی نو که به ایشان از جمله نوید آزادی وجدان، تعلیم و تربیت عمومی و اجباری، و تساوی حقوق زن و مرد می‌داد روی آوردند و همواره با شدیدترین مخالفت‌ها از سوی روحانیون روبه‌رو بودند.