درست ۴۸ سال از چاپ اولین کتابم می‌گذرد، نزدیک به سی سال از این مدت را من یا ناشرم صرف آن کردیم که پسربچه‌هایی را که هیچ چیز از ادبیات نمی‌دانند و صرفاً به قصد تحقیر نویسنده در آن سوی میز نشانده شده‌اند، متقاعد کنیم که با صدور مجوز برای چاپ کتاب‌هایم هیچ قدرتی ساقط نخواهد شد. اما آنها حرف ما را باور نمی‌کردند.
زهرا موسوی، نویسنده و پژوهشگر، در این مستند تجربه‌ی زیسته‌ی خود را به‌عنوان یک ایرانی-افغانستانی در دو سرزمین ایران و افغانستان روایت می‌کند. او با نگاهی شخصی و تحلیلی، از چالش‌های هویتی، تبعیض‌ها، و پیوندهای فرهنگی میان این دو کشور سخن می‌گوید.
آصف ۲۲ ساله و متولد ایران است. پدر و مادرش در دوره‌ی اول جنگ با طالبان به ایران پناه آورده بودند. پدر آصف گذرنامه‌ی اقامتی دارد و بخشی از همان دو میلیون مهاجری است که «قانونی» محسوب می‌شوند.
در این سلسله درس‌گفتارها، عباس امانت، استاد بازنشسته‌ی تاریخ در دانشگاه ییل، درباره ساختارهایی در تاریخ ایران صحبت می‌کند که به باور او از قرن‌ها پیش تا امروز پایدار مانده و زندگی ایرانیان را شکل داده است.
ایران در یکصد سال اخیر به‌ویژه در نیمه‌ی اول قرن گذشته چهره‌ی تأثیرگذار کم نداشته است. فهرست این چهره‌ها در عرصه‌های مختلف طولانی است. برخی از مردان و زنان پیشرو با پشتکار و علاقه در زمانه‌ی غلبه‌ی سنت، نهادهایی پایه گذاشته و منابعی فرهنگی تولید کردند که نسل جدید هنوز از آنها بهره می‌برد...
دانشکده تحریریه‌ی مستقلی است که با همکاری آسو به انتشار پژوهش‌های دانشگاهی در حیطه‌ی علوم اجتماعی و انسانی می‌پردازد. دانشکده می‌کوشد منتخبی از منابع پژوهشی را گرد آورد که به‌روزند، کمتر در فضای فارسی‌زبان شناخته شده‌اند و می‌توانند به شناخت مسایل اجتماعی امروزِ ایران کمک کنند. دانشکده به‌جای ترجمه‌ی کامل متون دانشگاهی که معمولاً طولانی و پیچیده نوشته شده، جان کلام نویسندگانِ آنها را در مقاله‌ای کوتاه و ساده توضیح می‌دهد.
