شرط تحقق عدالت انتقالی، مسئولیتپذیری کل جامعه است
لادن برومند
لادن برومند در این گفتگو به چگونگی زمینهسازی برای عدالت انتقالی در دوران پیش از گذار دموکراتیک میپردازد و از نقش جامعهی مدنی در اینباره سخن میگوید.
لادن برومند در این گفتگو به چگونگی زمینهسازی برای عدالت انتقالی در دوران پیش از گذار دموکراتیک میپردازد و از نقش جامعهی مدنی در اینباره سخن میگوید.
مؤلفههای عدالت انتقالی چیست؟ آیا گذار دموکراتیک پیششرط آغاز این روند است؟ آیا رسیدگی به فجایع گذشته یکی از اولویتهای ایرانیان است؟ جامعهی مدنی چگونه میتواند به روند عدالت انتقالی در ایران کمک کند؟
ایوان کلیما از چهرههای برجستهی ادبیات معاصر چک است که در ایران نیز کتابهای متعددی از او به فارسی برگردانده شده است. او در این مصاحبه از شرایط زندگی و کار ادبی در دوران حکومت تمامیتخواه چکسلواکی میگوید و این که چرا به جای زندگی در تبعید، به کشور خود بازگشت.
اسلاوی ژیژک، فیلسوف اسلوونیایی، نگران نگرش اروپا به پناهجویان است. نگرانی او از احزاب پوپولیست راست افراطی – از «یوکیپ» در بریتانیا تا «جبههی ملی» در فرانسه – نیست؛ احزابی که موجی از بیگانههراسی را در سراسر این قارهی کهن به راه انداختهاند. لیبرالها هستند که او را نگران کردهاند.
آیا برای بنا کردن جامعهای «مطلوب» و عدالتمحور، باور به کرامت انسانی کافی است؟ جایگاه عشق و همدلی در سیاستهای لیبرال جامعه امروز کجاست؟ چه رابطهای میان عشق، عواطف و سیاست وجود دارد؟ نوسبام، فیلسوف آمریکایی، به این پرسشها میپردازد.
دغدغهی اصلی در کتابِ پیکتی بحران در سرمایهداری جهانی و همچنین منطقهی یورو است. نیک کهن ضمن بررسی نظراتِ مؤلف کتاب راه حلِ ظاهراً سادهی پیکتی را برای فرار از این بحران مطرح میکند.
در سه دههی گذشته، دنیای آنلاین به انبار تقریباً بیکران اطلاعات، سرگرمی، پارانویا و تبهکاری تبدیل شده است. اکنون هر کسی از طریق اینترنت به انبوهی از نظرات و تریبونی برای انتشار و پخش نظرات خود دسترسی دارد. چنین محیطی جذاب و هولناک است- آزادیهای جدید قوانین تازهای را میطلبد.
تصور رایج این است که محافظهکاری اجتماعی به سبب تأکید بر ارزشهای سنتی، دینی، و سیاسیِ محلی نه تنها با ارزشهای لیبرالی غربی در تضاد قرار دارد، بلکه ذاتاً با دموکراسی نیز ناسازگار است. ریچارد یانگز نشان میدهد دموکراسی میتواند نقطهی اشتراک لیبرالها و محافظهکاران باشد.