سوادآموزی

دهه‌ی شصت، تشکیلاتی وجود داشت که اسمش را گذاشته بودند «نهضت سوادآموزی». تشکیلاتی که با وجود تلاش برخی مربیان دلسوزش، به کمیت و آمار سوادآموزان توجه بیشتری داشت تا به سوادآموزی واقعی آن‌ها. داوطلب‌ها چند هفته می‌رفتند سر کلاس‌هایی که عموماً امکانات کافی نداشتند و باز بر می‌گشتند به زندگی عادی.