ابتذال شر؛ عظمت‌زدایی از فرومایگانِ هیولانما
هرمز دیّار
«از میان‌بردن چند هیولای منفرد راحت‌تر است تا مقابله با میان‌مایگیِ غیراخلاقی و بی‌انتهایی که در میلیون‌ها نفر نهفته است.»
تب‌های اولیه
سیمون وی؛ سیاست غیرحزبی و انجمن‌های سیال
هرمز دیّار
احزاب چگونه چراغ حقیقت‌گویی را در انسان خاموش می‌سازند؟ آیا دموکراسی بدون احزاب قابل تصور است؟
هانا آرنت و مارتین هایدگر؛ سایه‌های یک عشق
هرمز دیّار
«باید امشب بیایم و با قلبت سخن بگویم.» این نخستین سطر از اولین نامه‌ی عاشقانه‌ی مارتین هایدگر به هانا آرنت است.
«پوتین: زندگی و زمانه‌اش»؛ نگاه به دنیا از چشم پوتین
هرمز دیّار
پوتینِ فیلیپ شورت، کودکی ریزجثه است، طوری که بعدها در کا‌گ‌ب اسمش را می‌گذارند «شب‌پره.» با این حال، بچه‌ی شرّی است؛ از دیوار راست بالا می‌رود؛ دنبال دعوا می‌گردد و بزن‌بهادر محله است، و درست درس نمی‌خواند.
توماش ماساریک؛ فیلسوفی که حکومت را به مردمش بازگرداند
هرمز دیّار
اگر قرار بود تنها یک نفر این آرزوی افلاطون را برآورده سازد که «زمامدار باید فیلسوف باشد» او همانا توماش ماساریک، بنیان‌گذار و نخستین رئیس‌جمهور چکسلواکی، بود.
«ظلمت در نیمروز»، شاهکار آرتور کستلر، در چه حال‌وهوایی پدید آمد؟
هرمز دیّار
جورج اورول که در نگارش مزرعه‌ی حیوانات و ۱۹۸۴ تااندازه‌ای از ظلمت در نیمروز الهام گرفت، آن را «یک شاهکار» و «رمانی درخشان» نامید.
در ستایشِ خواندن و داستان
ماریو بارگاس یوسا
این متن برگردانِ گزیده‌ای از سخنرانیِ ماریو بارگاس یوسا است به‌هنگام دریافت جایزه‌ی نوبل ادبیات در سال ۲۰۱۰.
پیش‌گفتار گمشده‌ی مزرعه‌ی حیوانات؛ بیانیه‌ی آتشینِ جورج اورول در دفاع از آزادی بیان
هرمز دیّار
این پیش‌گفتار به‌مثابه‌ی بیانیه‌ای آتشین بود علیه «خودسانسوری» و «بزدلیِ» اکثر ناشران و روشنفکرانِ بریتانیا. جستاری در دفاع از آزادی بیان و علیه سیاست‌زدگی در دنیای نشر.