بررسی کتابِ «ایرانیت، ملیت، قومیت»
علی بنوعزیزی
کتاب جدید اصغر شیرازی با عنوان ایرانیت، ملیت، قومیت افزودهای چشمگیر و بهنگام به انبوه آثار مرتبط با این مباحث است و از نظر عمق و گستردگی، رعایت انصاف، و توجه دقیق به زمینهی تاریخیِ مربوط به ایدههای تحت بررسی از سایر آثار متأخر پیشی میگیرد.
کردهای استانبول، سیمای یک مهاجرت اجباری
مهدی شبانی
کردهای استانبول مکانهای تجمع مخصوص به خود را دارند. از چایخانهها و کافهها گرفته تا بارهایی با موزیک زندهی کردی و مراکز فرهنگی با تمرکز بر فرهنگ، موسیقی و زبان کردی از بیشترین مکانهایی هستند که با تأکید بر هویت کردی رنگ جدیدی به استانبول میدهند. این مجموعه عکس از محلههای کردنشین و مراکز تجمع آنها در استانبول گرفته شده است.
شرکتهای نفتی سرنوشت کرهی زمین را رقم میزنند
فیونا هاروی
سه شرکت ملی نفت در زمرهی پنج شرکت آلایندهی بزرگ جهان هستند: شرکت ملی نفت عربستان، شرکت گازپروم روسیه و شرکت ملی نفت ایران. اکثر شرکتهای دولتی به نحو چشمگیری مخفیکاری میکنند، به کسی جز معدودی از مقامات برجستهی دولتی پاسخگو نیستند، و خود را از تلاشهای هماهنگ جهانی برای مقابله با تغییرات آب و هوایی کنار میکشند.
کارگاه بازیگریِ سوسن تسلیمی
سوسن تسلیمی از برترین بازیگران تاریخ تئاتر و سینمای ایران است. پاییز امسال درست پنجاه سال از اولین بار که او به عنوان یک بازیگر حرفهای روی صحنه رفت میگذرد. به همین مناسبت از این هفته مجموعهای از درسگفتارهای او را دربارهی بازیگری تئاتر در آسو منتشر میکنیم. این درسگفتارها در حاشیهی کارگاهی ضبط شدهاند که تابستان امسال سوسن تسلیمی با کمک آسو در «یونیون تئاتر لندن» برگزار کرد. امید آنکه چکیدهی نیم قرن تجربهی او راهنمای بازیگران جوانی باشد که در این سالها حضور و هنر سوسن تسلیمی را از نزدیک تجربه نکردهاند.
تقدیم به آلمان با...عشق؟
ریچل لوِنتال
در دهههای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ به فکرمان هم خطور نمیکرد که به آلمان سفر کنیم. پدر و مادرم جزو آدمهایی بودند که نمیخواستند اتومبیل ساخت آلمان بخرند و اعلام کرده بودند هرگز پا در آلمان نمیگذارند. نظر مادرم این بود که: «نباید یک شاهی بهشان داد».
شاعر نقرهای
فرزانه میلانی
در چهاردهمین نمایشنامهی هوشنگ توزیع، با اجرای خیرهکنندهی خود او در نقش فریدون فزخزاد، هنرمند میرا به هستی نامیرا راه مییابد... شاید تأملبرانگیزترین پرسشی که زندگی فریدون فرخزاد و شاعر نقرهای مطرح میکنند این باشد که چرا و چگونه شاعری که آغاز کار هنریاش از آیندهای موفق خبر میداد و میتوانست جهانی شود، عاقبتی چنین غمانگیز یافت؟
آیا تخیل به علم راه دارد؟
تام مَکلیش
لازم نیست آلبرت اینشتین باشیم تا بدانیم که بدون بازتعریف خلاقانهی طبیعت و بدون فرضیههایی در خصوص آنچه که ممکن است در پس ظاهر پدیدهها باشد، وجود علم اصلاً ممکن نخواهد بود.
آیا مغز زن و مرد متفاوت است؟
کِوین میچِل
واقعیت این است که تفاوتهای جنسیتی وجود دارند. مردان و زنان، پسران و دختران، واقعاً به طرزی متفاوت با هم رفتار میکنند. مسئله ــ و مشکل ــ این است که دربارهی منشأ این تفاوتها اختلاف نظر داریم. آیا این تفاوتها به نحو ژنتیکی تعیین میشوند؟ یا این تفاوتهای مشاهدهشدهی رفتاری معلول فرهنگ است؟
عکاسی و نویسندگی در گفتوگو با سوزان سانتاگ
جفری موویس
خیلیها عقیده ندارند که آدم میتواند شرحی از احوال دنیا و جامعه ارائه کند، بلکه فقط میتواند شرح حال خودش را بنویسد ــ بگوید «از دید من اینطور بود.» تصور میکنند که کاری که نویسنده میکند گواهی دادن، اگر نه شهادت دادن، است و کتابی که مینویسید به این مربوط میشود که دنیا را چهطور میبینید و چهطور از خودتان مایه میگذارید. داستان قرار است «واقعی» باشد. مثل عکسها.
چرا مردسالاری در حال کشتن مردان است؟
لیز پلانک
هنگامی که در سال ۲۰۱۸ به ایسلند سفر کردم، «مجمع اقتصاد جهانی» این کشور را در ردهی نخست برابری جنسیتی در یک دههی اخیر جا داده بود. وقتی پای چنین افتخاری در میان است، معمولاً میگویند این کشور باید آرمانشهری فمینیستی برای زنان باشد. آنچه ناگفته میماند این است که این افتخار تا چه اندازه میتواند برای مردان نیز مفید باشد.
رمزگشایی از ادعاهای چین دربارهی هویت اویغورها
الیزابت کاکرل
هفتهی گذشته دولت چین با انتشار گزارشی کوشید تا رفتار خود با اقلیت مسلمانِ اویغور این کشور را توجیه کند. دهههاست که دولت چین تلاش میکند تا روایت خود از ایالت سینکیانگ، واقع در شمال غربی چین، را به کرسی بنشاند. اکنون نزدیک به ۱.۵ میلیون نفر در اردوگاههای کار اجباری در این استان زندانی هستند.
زیباییِ امور پیشپاافتاده
پیکو آیر
عاشق شدن آسانترین کار جهان است. اما همه میدانیم که عاشق ماندن میتواند یکی از دشوارترین کارها باشد. پس از این که خودمانی شدیم، چگونه میتوانیم آن شور و شوق، آن حس اکتشاف بیپایان، را زنده نگاه داریم؟ چگونه آن هیجانی را که باعث جذابیت مطبوع دوران ماه عسل میشد، حفظ کنیم؟
تجربههای جامعهی مدنی در ایران (۳): درخشش جامعهی مدنی در دههی سوم انقلاب
مریم حسینخواه
نهادهای مدنی در ایران، از اواخر دههی ۷۰ به مدت تقریباً یک دهه، دست به فعالیتهایی زدند که از بعد از انقلاب بیسابقه بود: اعضای دهها سازمان غیردولتی که به فاصلهی کمی پس از زلزلهی بم در دیماه ۱۳۸۲ گردهم آمدند تا یک حرکت جمعی برای کمک به بازماندگان زلزله سازماندهی کنند.
قربانیان یک جنگ خاموش: گزارشی دربارهی قربانیان مین در ایران
سوما نگهدارینیا
مینها سربازان خاموشی هستند که بی توجه به صلح و آتشبس، حتی بعد از گذشت بیش از سه دهه از جنگ، همچنان زیر خاک در کمین انسانها نشستهاند. عمر دختر سه سالهاش را با دستهایی که بر روی مین جا گذاشته در آغوش میگیرد. نگاهی به من میاندازد و میگوید: من به این زندگی عادت کردهام اما همیشه میترسم.
«این پاکسازی قومی است»: گزارشی از کردستان سوریه
خهبات عباس
در هفت سال گذشته، کردها دستاوردهای بسیاری داشتهاند. نظامی سیاسی تشکیل دادیم، دموکراسیای با مشارکت تودههای مردم که همه به آن راه داشتند و تفاوتی بین کردها، اعراب و سوریها نبود. انقلابی در حقوق زنان به راه انداختیم که الهامبخش میلیونها نفر از اعضای جنبشهای سراسر جهان شده است. اکنون تمام اینها ممکن است از بین برود.
افکار مسموم در چرخهی تکرار
کالین شیندلر
در ماه اوت ۲۰۱۷ ملیگرایان سفیدپوست در خیابانهای شارلوتزویلِ ویرجینیا راهپیمایی کردند و شعار دادند که: «یهودیان جای ما را نخواهند گرفت!» آنها از نظریهای بیارزش حمایت میکردند که طبق آن یهودیانی که بانکها و رسانهها را کنترل میکنند حالا دارند اخلاقیاتشان را بر آمریکاییهای «واقعی» تحمیل میکنند.