عبدالبهاء، فرزندِ ایران: بخش فراموش‌شده‌ی تاریخ روشنفکری ایران

در نوامبر ۲۰۲۱ بهائیان در سراسر جهان صدمین سالگرد درگذشت عبدالبهاء را گرامی داشتند. کتاب حاضر یادنامه‌ی این سالگرد تاریخی و کوششی ناچیز در شناساندن بخشی از زندگانی و افکار این شخصیت یگانه‌ی تاریخ معاصر ایران است. اینکه از او به «شخصیتی یگانه» یاد می‌کنیم نباید تعجّبیبرانگیزد. زندگانی پر تلاطم او که از کودکی در تبعید گذشت؛ وظیفه‌ی سنگینی که پس از پدرش بهاءاللّه، در مقام رهبر جامعه‌ینوپای بهائی بر عهده‌اش نهاده شد؛ دانش ژرف و تسلّط حیرت‌آور او بر متون دینی و فلسفی و عرفانی؛ مکاتبات پُرشمار او با رهبران فکری و شخصیت‌های برجسته‌ی زمانه‌ی خود؛ هزاران برگ آثار گرانقدری که از قلم توانای او صادر گشت؛ نفوذ افکار او بر نهضت‌های فکری زمانه‌ی خود در شرق و غرب مانند نهضت روشنفکری و جنبش مشروطیت ایران؛ سفر پر ثمر او به غرب پساز رهایی از زندان و ایرادِ صدها سخنرانی در دانشگاه‌ها، معابد و مجامع گوناگون، که او را به عنوان پیامبر صلح شهره ساخت؛ و مهم‌تر از آنچه برشمردیم عشق فراوان او به زادگاهش ایران و آرزوهای او برای سربلندی و آبادانی آن مرز و بوم، اینها هر یک کافی است که تحسین و اعجاب هر شخص مُنصفی را برانگیزد و دریابد که چرا می‌توان از او به عنوان شخصیت یگانه‌ی تاریخ معاصر ایران نام برد.