راز ماندگاریِ وجهه‌ی اخلاقی کوفی عنان چیست؟ معما این است که ناکامی‌های خودِ عنان و نهادی که چهل سال به آن خدمت کرد حیثیت او را خدشه‌دار نکرده است. تنها بخشی از دوامِ اعتبارِ عنان معلول جذبه‌ی جادوییِ شخصی اوست. نفوذ و اقتدار عنان را باید علاوه بر جذابیت شدید او ناشی از کارآزمودگی‌اش دانست. تنها معدودی از افراد به اندازه‌ی او با تبهکاران، جنگ‌سالاران و خودکامگان مذاکره کرده‌اند. او نماینده‌ی دنیا در مذاکره با اشرار بود.
در تاریک‌ترین روزهای جنگ جهانی دوم، گاندی گفت: «باید با نگاهی آرام و مهربان، چشم در چشمِ جهان بدوزیم، هرچند امروز دیدگان دنیا خونین است.» این همان جانِ کلام آشیل در نمایش‌نامه‌ی «الاهگان انتقام» است: دنیا عمدتاً بر مدار خشم و تلافی‌جویی چرخیده، اما بگذارید چیز بهتری بیافرینیم، هم در خود و هم در فرهنگ سیاسی‌مان. بیایید از راه و رسم کنونیِ جهان پیروی نکنیم.
در زمان حاضر برقراریِ صلح مستلزم زبان و واژگانِ جدیدی است که در مقابلِ سیر به سوی جنگ به جد و جهد ایستادگی کند. صلح امر ایستایی نیست که یک بار و برای همیشه به دست آید، بلکه فرایندی است که با زحمت و سختی، با تلاش و انضباط و فعالیتِ روزانه به ظهور می‌رسد.
بهشت و جهنم فقط روی زمین وجود دارند، و الان همین‌جا هستند. لازم نیست که منتظرشان بمانیم. اما منتظرشان می‌مانیم، و با امید واهی به خود تسلی می‌دهیم.
اگر دوران مشروطه را اولین نقطه‌ی عطف تلاقی موسیقی ایران و جنبش‌های اجتماعی بدانیم و با این پیش‌فرض آثار موسیقاییِ ساخته و اجراشده در فراز و فرودهای اجتماعی و سیاسی ایرانِ یک قرنِ گذشته را مرور کنیم، با چهار مفهوم مهم مواجه می‌شویم: ستایش ملی‌گرایی، توصیف اندوهِ ملی، تهییج آزادی‌خواهی و تشویق دفاع.
تاریخ پرنوسان بشری نشان می‌دهد که جنگ و صلح، در عوامل ثابتی مانند ژن یا غریزه، ریشه ندارند. آنها تابعی از عوامل متغیر و مختلفی مثل شرایط اجتماعی، سیاسی و فرهنگی‌اند.
اصول و مبانیِ اصلیِ نظامهای اقتصادی و سیاسیِ تمدن غربی مبتنی بر تبدیل طبیعت به کالا است. یک درختِ مرده ارزش اقتصادی دارد؛ یک درختِ زنده معمولاً نه.
«همه، بیآنکه هرگز اسناد و مدارک را بررسی کنند، عقیده دارند که دشمن مرتکب جنایت شده است و جنایتهای طرفِ خودی را باور ندارند.»