عراقی که حسن بلاسم در داستان‌های خود ترسیم می‌کند، سیاه است و پر از مرگ‌ومیر، کشتار و خشونت. بلاسم حواسش است که نگذارد حتی یک لحظه مخاطب فراموش کند که عراق امروز، غرق در خشونت است و کشتار و زخم‌های دلمه بسته‌ی جنگ‌ها، جنگ پشت جنگ...

«چرا نوشتن؟ چرا قلم و کاغذ و همنشینی واژه‌ها؟‌ چه شد که نوشتن را انتخاب کردند؟ تأثیر نوشتن بر حال‌ و روز و سرنوشت‌شان چه بود؟» سیزده زن نویسنده از کشورهای عرب، هریک در یادداشتی شخصی، به این سؤال‌ها پاسخ می‌دهند، زن‌هایی که هریک به نوعی قربانی سرکوب و تبعیض علیه زنان در جوامعی بودند که «نوشتن» در آن‌جا انتخابی آسان برای یک زن نبود.