در قرون وسطا، فیلسوفان مسلمان به شدت متکی به تبادل افکار با همکاران یهودی و مسیحی خود بودند. همکاری متفکران متعلق به ادیان مختلف در زمینه‌ی فلسفه رخدادی کم‌نظیر بود که ارزش و اهمیت اندیشه‌ورزی بدون تسلیم شدن به تعصبات دینی را به نمایش می‌گذاشت. 

عقاید فلسفی از این نظر که در دوره‌ای مُد روز به شمار می‌آیند و در دوره‌ی بعدی از مُد افتاده می‌شوند شباهت زیادی به محصولات صنعت مُد دارند. چرا بعضی از عقاید فلسفی مد روز می‌شوند و بعضی دیگر از مد افتاده محسوب می‌شوند؟ کدام فلسفه‌ امروز مُد روز است و فردا دیگر نیست؟  

نویسنده می‌کوشد ارتباط بین شادی و آزادی را بررسی کند. آیا می‌توان آزاد نبود ولی شاد بود؟ آیا شادمانی ارزشش را دارد که آزادیمان را برایش از دست بدهیم؟ یا برای شاد بودن و احساس خوشبختی حتماً محتاج آزادی هم هستیم؟