جلال آل احمد از تأثیرگذارترین روشنفکران ایرانی پیش از انقلاب اسلامی بود، و پس از انقلاب نیز مورد تجلیل جمهوری اسلامی و رهبر اسرائیل‌ستیزِ آن قرار گرفت. آل احمد برای مبارزه با آن‌چه «غرب‌زدگی» خوانده بود به آیت‌الله خمینی نزدیک شد، هرچند که خود ستایشگر اسرائیل بود. این تناقض آشکار چه توجیهی داشت؟