آیندهی تغییرات در جامعهی ایران و چگونگی و مسیر تحقق دموکراسی و پاسداشت حقوق بشر از جمله مباحثی است که در چند دههی اخیر همواره مورد بحث و مناقشه بوده است. «آسو»، در سلسله گفتوگوهایی با شماری از فعالان و تحلیلگران سیاسی و مدنی دربارهی ضرورت و چگونگی تغییرات در ایران، ملزومات وقوع این تغییرات، و بازوهای تغییر در جامعه گفتوگو کرده است.
اقلیتها در ایران به طور روزمره سرکوب و تحقیر میشوند. بهائیها را از تحصیل محروم میکنند، مغازههایشان را میبندند، به زندان میاندازند و گاه هدف گلوله و ضربات چاقو قرار میدهند. افغانستانیهایی که از ظاهرشان قابل تشخیص اند، هرگز خودی پنداشته نمیشوند. سنیها حق داشتن مسجد در تهران را ندارند. یهودیها و ارمنیها مجبور به رعایت خیلی از محدودیتهای مسلمانان اند. این تبعیضها فقط از جانب حکومت نیست. جامعه هم یا در آنها شریک است، یا در قبالشان سکوت میکند.
یک روز بعد از مراسم تحلیف رئیس جمهور جدید آمریکا، میلیونها نفر در شهرهای مختلف این کشور و بسیاری از نقاط دیگر جهان در اعتراض به سیاستهای پیشنهادی او و در حمایت از حقوق زنان، اقلیتهای جنسی و نژادی، مهاجران، و کارگران تظاهرات کردند. این مقاله گزیدهای از برخی سخنرانیها در تظاهرات شهرهای مختلف آمریکاست.
نمایشگاههای «میراث زرتشتی» که با همکاری «دانشکدهی مطالعات مشرق زمین و آفریقا» (سوآز)، کتابخانهی بریتانیا، و موزهی ملی ایران، در سال جاری در دهلی نو برگزار شد تأثیر عمیقی بر بازدیدکنندگان گذاشته است. روایت یک بازدیدکننده از این نمایشگاهها را میخوانید.
«آپارتاید اقتصادی» و شدت یافتن آن طی سالهای اخیر علیه اقلیت دینی بهائی در ایران و نامهی نمایندهی جامعهی جهانی بهائی در سازمان ملل به رئیس جمهور ایران فرصتی برای تأمل دربارهی قانون اساسی ایران و میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی در رابطه با حق شهروندی این اقلیت فراهم کرده است.
ریشههای خشونتِ گاه آشکار و گاه پنهان علیه جامعهی رنگینکمانی در چیست؟ برای از بین بردن این خشونت چه میتوانیم بکنیم؟