سیمون وِی بازماندهی آشویتس، وزیر سابق بهداشت، عضو آکادمی فرانسه، و نخستین رئیس پارلمان اروپا بود. اول ژوئیهی امسال، با گذشت یک سال از مرگ وی، پیکر او در حضور امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه، برای خاکسپاریِ دوباره به «پانتئون» منتقل شد که آرامگاه برجستهترین شخصیتهای فرهنگی و تاریخی این کشور است. این مقاله مروری بر زندگی و کارنامهی پربار اوست.
لیلا سلیمانی، نویسندهی مراکشیتبار فرانسه، در سال ۲۰۱۶ جایزهی گنکور را برای دومین رماناش «ترانهی دلنشین» به دست آورد، رمانی که بیش از ۴۰۰ هزار نسخه از آن به فروش رفته و به ۳۷ زبان ترجمه شده است. سلیمانی در این گفتوگو، با توجه به کارنامهی ادبی خود، از وضعیت زنان و مسائل جنسی در کشورهای مسلمان میگوید.
بهییه نخجوانی از نویسندگان شناختهشدهی ایرانی است که آثارش را به زبان انگلیسی مینویسد. نخجوانی در تازهترین رمان خود به تبعید و مهاجرت میپردازد، و اثرات آن را در قالب ماجراهای یک خانوادهی ایرانی روایت میکند. این گفتوگو به بهانهی انتشار ترجمهی فرانسوی رمان او انجام شده است.
نویسنده میکوشد ارتباط بین شادی و آزادی را بررسی کند. آیا میتوان آزاد نبود ولی شاد بود؟ آیا شادمانی ارزشش را دارد که آزادیمان را برایش از دست بدهیم؟ یا برای شاد بودن و احساس خوشبختی حتماً محتاج آزادی هم هستیم؟
به رغم مسائل و مشکلات بنیادینی که شایان توجه سران مملکت و رسانههای ایران است، دیدار بین دو همبند پیشین، فائزه هاشمی و فریبا کمالآبادی، بخش عمدهای از توجهها را به خود جلب کرده است. این دیدار و واکنشها چه تصویری از اکنون و آیندهی ایران ترسیم میکند؟