بهییه نخجوانی از نویسندگان شناخته‌شده‌ی ایرانی است که آثارش را به زبان انگلیسی می‌نویسد. نخجوانی در تازه‌ترین رمان خود به تبعید و مهاجرت می‌پردازد، و اثرات آن را در قالب ماجراهای یک خانواده‌ی ایرانی روایت می‌کند. این گفت‌وگو به بهانه‌ی انتشار ترجمه‌ی فرانسوی رمان او انجام شده است. 

به رغم مسائل و مشکلات بنیادینی که شایان توجه سران مملکت و رسانه‌های ایران است، دیدار بین دو هم‌بند‌ پیشین، فائزه هاشمی و فریبا کمال‌آبادی، بخش عمده‌ا‌‌ی‌ از توجه‌ها را به خود جلب کرده است. این دیدار و واکنش‌ها چه تصویری از اکنون و آینده‌ی ایران ترسیم می‌کند؟

نویسنده می‌کوشد ارتباط بین شادی و آزادی را بررسی کند. آیا می‌توان آزاد نبود ولی شاد بود؟ آیا شادمانی ارزشش را دارد که آزادیمان را برایش از دست بدهیم؟ یا برای شاد بودن و احساس خوشبختی حتماً محتاج آزادی هم هستیم؟