.
هانا آرنت در سال ۱۹۶۸ میلادی رشته جستارهایی را زیر عنوان انسان‌ها در عصر ظلمت به چاپ رساند. هر یک از این جستارها درباره‌ی یک فرد، کارنامه‌ی فکری-سیاسی، فلسفه یا هنر اوست؛ نوعی چهره‌نگاری خاصِ آرنت‌وار، این اشخاص جمعی به اعترافِ خودِ آرنت سخت ناهمگون‌اند و تنها یک چیز نشستن آن‌ها را در کنار هم موجه می‌نماید: «دورانی که آن‌ها زندگی خود را در آن سپری کرده‌اند»
.
افشای اسناد پاناما به این مناقشه دامن زده که منظور از «حریم خصوصی» و «عرصه‌ی عمومی» چیست؟ مرز میان آن‌ها ایستا است یا پویا؟ نهادهای عمومی از چه راه‌هایی به حریم خصوصی تجاوز می‌کنند؟ تسخیر عرصه‌ی عمومی توسط امور کاملاً خصوصی به چه معنا است؟