مردم در ایران هم اپوزیسیون سیاسی و هم حکومت را همیشه غافلگیر می‌کنند. شاید اعتراضات قابل پیش‌بینی بود، اما نه به این وسعت. البته حکومت قبلاً هم سبعیت‌اش را حداقل در مورد زندانیان سیاسی نشان داده بود. نمونه‌اش هم اعدام‌های سال ۱۳۶۷ است. ولی این که به جان مردم عادی در کوچه و خیابان بیفتد، حمام خون راه بیندازد و بی‌رحمانه به سر و قلب و مغز مردم معترض شلیک کند، همه را بهت‌زده کرد.
مقابل چشمان خوشحال، حیرت‌زده، سرشار از تعصب، یا کورشده از تنفرِ ما مردمِ غیرکوردِ اهل ایران، هزاران کورد به خیابان‌های سنندج و بانه و سقز و مریوان آمدند تا شادی خود را از برگزاری همه‌پرسی استقلال کردستان عراق در کنار یکدیگر جشن بگیرند. تصاویر این جشن بزرگ خیابانی نه انکارشدنی است و نه به امور دیگر ربط دارد.
از فراز و فرود «اجماع واشنگتن» چه می‌دانیم؟ علل و پیامدهای تغییر رابطه‌ی میان اقتصاد و سیاست چیست؟ چگونه میتوان از بحران مالی کنونی رهایی یافت؟
آیا اعتماد به رأی اکثریتی ناچیز در همه‌پرسی اخیر بریتانیا برای خروج از اتحادیه‌ی اروپا، کاری بخردانه بود؟ آیا بر هم زدن قول و قرارهای دیرینه بر سر مرزهای میان کشورها را میتوان به یک همه‌پرسی ساده مشروط کرد؟ در این مقاله استاد نامدار دانشگاه هاروارد به سویه‌های گوناگون این همه‌پرسی می‌نگرد.