.
امروزه نگره‌ی غالب در تفکر فلسفی و غیرفلسفی این است که عرصه‌های زیبایی‌شناسی و اخلاق را از هم جدا هستند. اما من این‌طور فکر می‌کنم: زیبایی و اخلاق، و زشتی و بی‌اخلاقی، پیوند ذاتی با هم دارند. به طور مشخص، فضیلت‌های اخلاقی خصلت‌هایی زیبا، و رذیلت‌های اخلاقی، زشت‌اند. البته، این‌گونه زیبایی و زشتی مستقل از ظواهر فیزیکی است – به عرصه‌ی منش و کنش تعلق دارد.