اگر در همین تعطیلات اخیر کریسمس، کاساندرا به ما می‌گفت: «سه ماه دیگر با دو متر فاصله از هم صف خواهید بست، ماسک به صورت خواهید زد و اکثرتان در خانه حبس خواهید شد» هیچ‌کس حرفش را باور نمی‌کرد...حتی به فکرمان هم خطور نمی‌کرد که این دنیای شلوغ جهانی نخواهد توانست که تا ابد بر اساس اصول قدیمی به کارش ادامه دهد...چیزی دارد ما را می‌آزماید. نمی‌دانم که دست تقدیر است یا شیطان یا طبیعت یا خدا...؟
دو دهه‌ی قبل وقتی نوشتن درباره‌ی نابرابری اقتصادی را شروع کردم، شایسته‌سالاری بیشتر نوعی راه حل به نظر می‌رسید تا یکی از علل نابرابری. اما در عمل، اکنون شایسته‌سالاری جز اقلیتی از نخبگان همه را حذف می‌کند.
آیا خوشبختی احساسی کاملاً ذهنی است یا می‌توان آن را به طریقی سنجید؟ آیا می‌توان خوشبخت بود و از خوشبختی خود خبر نداشت؟ آیا تنها در صورتی می‌توان خوشبخت بود که از خوشبختی خود بی‌خبر باشیم؟ آیا ممکن است کسی کاملاً بدبخت باشد و با این همه خود را خوشبخت بپندارد؟ اینها پرسش‌هایی است که نویسنده در صنعت خوشبختی می‌کوشد به آنها پاسخ دهد.
این مقاله به اختصار پیامدهای تحریم‌ها و اعتراض‌های انتخاباتی برای دموکراتیزاسیون حکومت‌های مختلط را بررسی می‌کند. بر اساس یافته‌های اصلی این پژوهش، تحریم‌ها به شکستِ انتخاباتی حکومت‌های مختلط شتاب می‌بخشد اما در نهایت به افزایش رقابت در حکومت‌های بعدی نمی‌انجامد.