زبان فارسی، با وجود ریشههای عمیقش در شبهقارهی هند، عملاً در این سرزمین دچار مرگ تدریجی شده است. در حال حاضر، اکثر دستنوشتههای فارسی در کتابخانهها و بایگانیهای هند، در پشت درهای بسته، بدون استفاده رها شدهاند. یک پژوهشگر ایرانی و آموزگار زبان فارسی دلیل این اتفاقات را در کلکته جستوجو کرده است.
زبان فارسی، با وجود ریشههای عمیقش در شبهقارهی هند، عملاً در این سرزمین دچار مرگ تدریجی شده است. در حال حاضر، اکثر دستنوشتههای فارسی در کتابخانهها و بایگانیهای هند، در پشت درهای بسته، بدون استفاده رها شدهاند. یک پژوهشگر ایرانی و آموزگار زبان فارسی دلیل این اتفاقات را در کلکته جستوجو کرده است.
هانری کارتیه-برسون، هنرمند فرانسوی، از بزرگترین عکاسان در تاریخ هنر عکاسی است. کارتیه-برسون در سفرهای خود به هندوستان عکسهای تاریخی و بسیار اثرگذاری گرفت که علاقهمندان غربی و غیرهندیِ او از وجود آنها کمتر اطلاع دارند. در این نوشته، نگاهی به این عکسها و ویژگیهای آنها میاندازیم.
بیست سال پیش، من برای اولین بار به هند رفتم. آن زمان هم داشتیم همین کار را انجام میدادیم: سالگرد استقلال کشورمان (پنجاهمین سالگرد آن) را جشن میگرفتیم، یا شاید در عزای پنجاهمین سال جداییمان بر سر و سینه میکوبیدیم. چرا ما پاکستانیها و هندیها نمیتوانیم مثل دو همسایهی خوب با همدیگر زندگی کنیم؟
بیست سال پیش، من برای اولین بار به هند رفتم. آن زمان هم داشتیم همین کار را انجام میدادیم: سالگرد استقلال کشورمان (پنجاهمین سالگرد آن) را جشن میگرفتیم، یا شاید در عزای پنجاهمین سال جداییمان بر سر و سینه میکوبیدیم. چرا ما پاکستانیها و هندیها نمیتوانیم مثل دو همسایهی خوب با همدیگر زندگی کنیم؟
آرونداتی روی، نویسنده و فعال سیاسی هندی، با اولین رمان خود، «خدای چیزهای کوچک»، به شهرت بینالمللی رسید. او از آن پس تلاش خود را صرف کارزارهای جنجالی و مداخلات چپگرایانه در عرصهی سیاسی کرد. اکنون دومین رمان او، «وزرات منتهای خوشبختی»، بعد از بیست سال منتشر شده است.