ایوان کلیما، وجدان پراگ
فهیمه خضر حیدری
برای نویسندگان ممنوعالقلم فقط پستترین مشاغل مجاز بود؛ حمالی، شبگردی، شیشهشویی، رفتگری و، اگر خوششانس بودند، انبارداری. اما همین نویسندگان در آن دوران بهترین کتابها را نوشتند.
برای نویسندگان ممنوعالقلم فقط پستترین مشاغل مجاز بود؛ حمالی، شبگردی، شیشهشویی، رفتگری و، اگر خوششانس بودند، انبارداری. اما همین نویسندگان در آن دوران بهترین کتابها را نوشتند.
این مجموعه، بیش از آنکه صرفاً ثبت لحظهها باشد، تلاش برای فهم تحولات عمیق سیاسی-اجتماعی و روح زمانهای است که عباس عطار در آن زیست و عکاسی کرد.
بسیاری از کارخانههای بزرگ و معروف ایران، از جمله ایرانناسیونال، ذوبآهن اصفهان، تراکتورسازی تبریز، ماشینسازی اراک، لولهنورد اهواز، ارج، مینو، آزمایش و پارستوشیبا (پارسخزر) در این دوره تأسیس شدند.
در این سلسله درسگفتارها، عباس امانت، استاد بازنشستهی تاریخ در دانشگاه ییل، درباره ساختارهایی در تاریخ ایران صحبت میکند که به باور او از قرنها پیش تا امروز پایدار مانده و زندگی ایرانیان را شکل داده است.
ایران در یکصد سال اخیر بهویژه در نیمهی اول قرن گذشته چهرهی تأثیرگذار کم نداشته است. فهرست این چهرهها در عرصههای مختلف طولانی است. برخی از مردان و زنان پیشرو با پشتکار و علاقه در زمانهی غلبهی سنت، نهادهایی پایه گذاشته و منابعی فرهنگی تولید کردند که نسل جدید هنوز از آنها بهره میبرد...
دانشکده تحریریهی مستقلی است که با همکاری آسو به انتشار پژوهشهای دانشگاهی در حیطهی علوم اجتماعی و انسانی میپردازد. دانشکده میکوشد منتخبی از منابع پژوهشی را گرد آورد که بهروزند، کمتر در فضای فارسیزبان شناخته شدهاند و میتوانند به شناخت مسایل اجتماعی امروزِ ایران کمک کنند. دانشکده بهجای ترجمهی کامل متون دانشگاهی که معمولاً طولانی و پیچیده نوشته شده، جان کلام نویسندگانِ آنها را در مقالهای کوتاه و ساده توضیح میدهد.