این روزها برلین برای ما حال و هوای ایران را دارد؛ هر گوشه‌اش عده‌ای در حال آماده‌سازی و تدارکات برای تجمع روز بعدش می‌باشند. عکس‌های این ویدیو بخش کوچکی است از تجمعات کوچک و بزرگ در برلین طی سه ماه گذشته.

مجموعه‌ی پیشِ رو عکس‌هایی است از پایتخت آلمان، برلین. شهری که این روزها در آن زندگی می‌کنم، بعد از جنگ جهانی دوم بخش وسیعی از این شهر تخریب شده و به همین دلیل برلین نسبت به دیگر پایتخت‌های اروپا چهره‌ی متفاوتی دارد؛ هم از لحاظ معماری و هم از لحاظ فرهنگی. من در این مجموعه تلاش می‌کنم تا چهره‌ی دیگری از زندگی را نشان بدهم، چیزی شبیه دهه‌های شصت و هفتاد میلادی.

در ماه اوت ۱۹۶۱ جمهوری دموکراتیک آلمان آغاز به کشیدن دیوار بلندی کرد از بتون و سیم خاردار که برلین را به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم کرد. دیواری که به مدت ۲۸ سال عده‌ای را از خانواده و بستگان دور نگه داشت. طی این سال‌ها عده‌ی زیادی تلاش کردند که از دیوار بالا بروند و خودشان را به برلین غربی برسانند، بیش از صدها نفر از آن‌ها بر اثر تیراندازی کشته شدند اما عده‌ای هم موفق شدند خود را به آن طرف دیوار برسانند.