زنی نشسته بر پشت زرافه، زنی با تاجی بزرگ از طلا و پَر و لیمو، و زن و مردی سوار بر لاک‌پشت. تصاویری خیال‌انگیز، درخشان، رنگارنگ و پر از تمثیل و قصه. این‌ها نمونه‌هایی است از آثار گرافیکیِ سابینا ژاندرون از مجموعه‌‌ی «اگر مرزی وجود نداشت». ژاندرون این مجموعه را تقدیم کرده به جسارت، زیبایی و مقاومت مهاجران آفریقایی که در جست‌وجوی زندگی بهترند.
در «مردی که پوست‌اش را فروخت» [یکی از پنج نامزد نهاییِ جایزه‌ی بهترین فیلم بین‌المللی در مراسم اسکار 2021] یک مرد سوری که خواهان مهاجرت به اروپا است، می‌پذیرد که به بوم نقاشیِ یک هنرمند بحث‌انگیزِ معاصر تبدیل شود.
ژیزل حلیمی، حقوق‌دان، وکیل دعاوی، مبارز ضد استعمار، مدافعِ حقوق زنان و یکی از چهره‌های برجسته‌ی فمینیسم در فرانسه در روز 28 ژوئیه‌ی سال جاری در سن ۹٣ سالگی چشم از جهان فروبست.
پس از گذشت کمتر از یک دهه از انقلاب تونس که خاورمیانه را لرزاند و الهامبخش انقلابهای دموکراتیک در دیگر کشورهای عربی شد، دیدگاه‌های انقلابیون تونسی در حال تغییر است. سال‌های طولانی تورم و بیکاری سبب شده که بسیاری از تونسی‌ها باورشان به سیاست و حتی خود انقلاب را از دست بدهند.
نوری بوزید، کارگردان کهنه‌کار تونسی، درباره‌ی جدیدترین فیلم خود که جایزه‌ی ویژه‌ی حقوق بشر را در دوره‌ی اخیر جشنواره‌ی ونیز به دست آورد، می‌گوید: می‌خواستم فیلمی بسازم که بر دوره‌ی سیاه سلطه‌ی اسلام‌گرایان بر تونس پس از انقلاب اخیر گواهی دهد. هدفم شکستن سکوت پیرامون قربانیان تک‌وتنها و پرده برداشتن از...
هشت سال پس از آغاز بهار عربی در تونس، این تنها کشور منطقه است که هنوز چنین بحث‌های عمومیِ خودجوشی در آن به چشم می‌خورد. با این همه، بسیاری از تونسی‌ها احساس می‌کنند که دستاوردهای انقلاب ناچیز بوده است. از سال ۲۰۱۱ تا کنون چند انتخابات آزاد در تونس برگزار شده است. این کشور حملات تروریستی، شکاف عمیق میان اسلام‌گرایان و سکولارها و تلاش آشکارِ بعضی از عناصر حکومت پیشین برای بازگشت به آن دوره را پشت سر گذاشته است.