«قرن بیست و یکم، رنسانس زنانه یا واپسگرایی؟» محور بحثهای ارائهشده در بیست و هشتمین کنفرانس بنیاد پژوهشهای زنان ایران بود که از نهم تا یازدهم ژوئن در فلورانسِ ایتالیا برگزار شد. این بنیاد امسال شهلا شفیق، نویسنده، پژوهشگر، و فعال حقوق زنان، را به عنوان «زن برگزیدهی سال» انتخاب کرد.
بیانیهای که در آستانه انتخابات ریاست جمهوری در ایران با ۱۸۰ امضا، با عنوان «مطالبات کنشگران جنبش زنان ایران از نامزدهای ریاست جمهوری» منتشر شده، فهرستی از خواستههای این گروه برای رفع تبعیض علیه زنان است. این بیانیه چهه میگوید و راهبرد آن تا چه اندازه میتواند مؤثر باشد؟
دختران ساکن غزه باید جریان طولانی و بسیار دشواری را پشت سر بگذارند تا بتوانند تحصیلات عالیشان را در دانشگاههای خارجی دنبال کنند، که این هم البته برای جامعهی محافظهکار فلسطینی موضوع بحثبرانگیزی است. داستان زندگی و تلاش چهار نفر از این زنان را در ادامه میخوانید.
وضعیت زنان ایران پس از انقلاب ۵۷ تغییرات عظیمی کرد، و اکثریت آنان با محدودیتهای بسیاری در عرصههای مختلف اجتماعی، آموزشی، شغلی و ... مواجه شدند. خود زنان، با توجه مواجههی مستقیمشان با این محدودیتها، دربارهی وضع حقوق و آزادیهای اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی چه فکر میکنند؟
ساختار قدرت جنسیتی در خانوادههای ایران تا چه اندازه مبتنی بر توازن جنسیتی است و زنان چهقدر قدرت تصمیمگیری برای زندگی شخصی خودشان را دارند؟ آنچه در پی میآید روایت چهار زن ایرانی از تغییرات ساختار قدرت در خانوادهشان در دورههای مختلف زندگی و راهکارهای آنها برای رسیدن به توازن جنسیتی در قدرت است.
الهام و افسانه سالها در رابطهاى خشونتآمیز و آزاردهنده با شوهران خود زندگی کردند، تا این که تصمیم به جدایی گرفتند و زندگی جدیدی برای خود ساختند. دو زن تحصیلکرده، شاغل، و مستقل تجربهی خود از مواجهه با یک رابطهی آزاردهنده و رهایی از آن را روایت میکنند.