تب‌های اولیه

در باب فایده‌های غم و اندوه

دینسا سچن

ملیسا برودر نویسنده‌ی آمریکایی از سال ۲۰۱۲ در حساب توئیتری خود به نام «امروز خیلی غمگینام»، برش‌هایی از واقعیت زندگی‌ روزمره‌اش را منتشر می‌کند. حساب توئیتری او جنجالی شده و بیش از 675000 دنبال‌کننده جذب کرده است و به این ترتیب بود که کتاب مقالات شخصی برودر درباره‌ی مشکلات سلامت روانی‌اش نیز که در سال ۲۰۱۶ به بازار آمد، «امروز خیلی غمگینام» نام گرفت.

انعطاف‌پذیری، راز موفقیت در برابر مشکلات

استیون ساوت‌ویک

آدمهای انعطاف‍‌پذیر در شیوهی نگاهشان به چالشها و در واکنش به تنشها نرمش نشان می‌دهند. آنها، بسته به شرایط، از یک شیوهی مواجهه به شیوهای دیگر تغییر روش میدهند.

ثناء فاروق: خیابان‌های یمن خالی نیست

جوانا نِیپِلز میچل، ثنا فاروق

ثناء فاروق در گفت‌وگو با نشریه‌ی گوئرنیکا توضیح می‌دهد که چرا خود را نه عکاس جنگ بلکه تصویرگر زندگی روزمره در یمن می‌داند. او امیدوار است که بتواند چهره‌ی واقعی مردم این کشور را به جهانیان نشان دهد و این تصور را از اذهان بزداید که یمنی‌ها تنها به فکر کشتن یکدیگرند.

حقیقت و آشتی، بعد از آپارتاید در آفریقای جنوبی

دزموند توتو

​دزموند توتو، اسقف اعظم و از رهبران جنبش مبارزه با آپارتاید (تبعیض نژادی)، حمایت جامعه‌ی بین‌المللی از مبارزات مردم آفریقای جنوبی و تحریم دولت نژادپرست آن کشور را دلیل «معجزه»ی شکست آپارتاید می‌داند و، با شرح دستاوردهای «کمیسیون حقیقت و آشتی»، بر نقش اساسی اعتراف و بخشش در آشتی دادن کل جامعه تأکید می‌کند.

مُد چگونه فلسفه را پیش می‌بَرد؟

جی. بردلی استادمیر

عقاید فلسفی از این نظر که در دوره‌ای مُد روز به شمار می‌آیند و در دوره‌ی بعدی از مُد افتاده می‌شوند شباهت زیادی به محصولات صنعت مُد دارند. چرا بعضی از عقاید فلسفی مد روز می‌شوند و بعضی دیگر از مد افتاده محسوب می‌شوند؟ کدام فلسفه‌ امروز مُد روز است و فردا دیگر نیست؟  

تصویر ماندگار جنگ‌زدگی در اقلیم کردستان

جنگ و جنگ‌زدگان تصاویر آشنایی در اقلیم کردستان عراق شده‌اند، تصاویری که به زودی از حافظه‌ی شهرها، روستاها، و اردوگاه‌های این منطقه محو نخواهند شد. یک نویسنده‌ی ایرانی مقیم آمریکا توضیح می‌‌دهد که یک نویسنده‌ی کرد مقیم اربیل، پایتخت اقلیم کردستان، در چه فضایی به ثبت این تصاویر پرداخته است. 

دموکراسیِ چندپاره در دوران شبکه‌های اجتماعی

آنجلیا آر. ویلسون

​رسانه‌های نوین و شبکه‌های اجتماعی منافع زیادی برای ما دارند. با این حال، مخاطرات زیادی هم به همراه می‌آورند. از جمله‌ی این مخاطرات «دوقطبی‌سازی» فضای سیاسی و تضعیف «دموکراسی مشورتی» است. پژوهشگری که از مشاوران اوباما در امور نظارتی و اطلاع‌رسانی بوده، در کتاب تازه‌ی خود به این مخاطرات می‌پردازد.   

چرا نقد ادبی آکادمیک چنین وضع اسفباری دارد؟

کوین بیرمنگام

​محقق و منتقد ادبی آمریکایی، که با «خطرناک‌ترین کتاب: نبرد بر سر اولیسِ جیمز جویس» (2014) برنده‌ی «جایزه‌ی ترومن کاپوتی» شده، در مراسم دریافت این جایزه از واقعیتی دردناک پرده بر می‌دارد: تداوم کار دانشکده‌های علوم انسانی، و به ویژه زبان و ادبیات انگلیسی، متکی به بهره‌کشی از استادیارهای موقت و بی‌اعتنایی به نقد خلاق ادبی است.