در سال 2011، در اوج بهار عربی، هزاران نفر در میدان تحریر شعار میدادند: «نان! کرامت! آزادی!» من تنها در میان جمع ایستاده بودم و به کارگر میانسالی فکر میکردم که ده سال قبل در بوئنوس آیرس به من گفته بود چرا او و همکارانش در دوران فروپاشی اقتصادی آرژانتین، کارخانهای را اشغال کرده بودند. او تند و تند دلایلی مثل گرسنگی، فقر و نابرابری را برمیشمرد. اما ناگهان لحنش تغییر کرد: «و ]دلیل دیگر این که[ رئیس هیچوقت به ما سلام نمیداد، و با این کار کرامت ما را نقض میکرد.»
در اغلب جوامع پساکمونیستی، ادیان نقشی کلیدی در فرآیند ملتسازی داشتهاند، اما استونی در این میان یک استثناء است. کلیسای لوتری که از قرن شانزدهم دین اکثریت مردم استونی بود در اواخر قرن بیستم، و به موازات شدت گرفتن تحولات سیاسی-اجتماعی که با نوعی بیداری ملی همراه بود، شاهد کاهش روزافزون پیروان خود بوده است.