ماچِی گرابسکی از طبقه‌ی سی و دوم برج اولیویا استار در گدانسک، لهستان، به چشم‌انداز خیره‌کننده‌ی دریای بالتیک می‌نگرد. او می‌گوید: «بچه‌هایم هرگز دوران تاریک و مصیبت‌زده‌ی دهه‌ی ۱۹۸۰ را ندیدند. حالا خیلی‌ها اوضاع فعلی را بدیهی فرض می‌کنند.»

روزی در دهکده‌ای بومی درکشور پرو بودم. تمام روز باران شدیدی باریده بود و من در محله‌ی کثیفی ایستاده بودم. روبروی خود مردی را دیدم که در گل و لای باران ایستاده بود. در یک لحظه، نگاهمان به هم تلاقی پیدا کرد. من، از نامدارترین استادان اقتصاد در دانشگاه مشهور برکلی، به ناگاه دریافتم که...

به عقیده‌ی برخی از کارشناسان اقتصادی، طرح «درآمد پایه‌ی همگانی» می‌تواند راهی برای پایان دادن به نابرابری و تأمین امنیت مالی برای همه‌ی شهروندان باشد. با توجه به این که اجرای چنین طرحی هنوز عملی به نظر نمی‌رسد، چه راه‌های دیگری برای کاهش نابرابری و افزایش امنیت مالی وجود دارد؟

با وجود همه‌ی پیشرفت‌ها در دهه‌های اخیر، «نابرابری» هنوز جلوه‌های گوناگونی در دنیای ما دارد، از نابرابری‌های اقتصادی و اجتماعی و سیاسی گرفته تا نابرابری‌های نژادی و جسمی و جنسی. گروهی از هنرمندان، از ملیت‌های مختلف، با ارایه تصویرهایی این جلوه‌های گوناگون را به نمایش می‌گذارند.

نویسنده می‌کوشد با بررسی تأثیر نابرابری اجتماعی بر سلامتی جامعه، نشان دهد که نه تنها ثروت و طول عمر رابطه‌ی نزدیکی دارند بلکه توزیع نابرابر ثروت، آفت‌ها و بیماری‌های اجتماعی را افزایش داده و از "امید به زندگی" می‌کاهد، در حالی‌که افزایش برابری اجتماعی می‌تواند سلامتی  کل جامعه را بهبود بخشد.

نظریه‌پردازِ "مدرنیته‌ی سیّال" با مرور نابرابری‌های مادی، زیستی و وجودی در دنیای معاصر از تباهی اخلاقی و زوالِ تدریجیِ مبانی همزیستیِ انسانی سخن می‌گوید و با تأکید بر هشیاری اخلاقی برای جلوگیری از فاجعه‌های احتمالی، ما را به بازبینی اصول تربیتیِ کودکان همسان با نیازهای جهانِ متحد فرامی‌خوانَد.