تب‌های اولیه

«من جایزه‌ی نوبل ادبیات رو بردم، جُرم تو چیه؟» ــ مروری بر ماجرای دکتر ژیواگو در ایران و جهان

هرمز دیّار

بی‌شک در دنیا کمتر کسی هست که اهل فیلم یا کتاب باشد و نام دکتر ژیواگو را نشنیده باشد. کتابی که وِلوله‌ای در جهان انداخت، به صدر پرفروش‌ترین کتاب‌های دنیا رسید، جایزه‌ی نوبل را برای نویسنده‌اش به ارمغان آورد و برای مدتی موازنه‌ی قدرت میان دو ابرقدرت جهان را بر هم زد.

آیا پیتر هاندکه شایسته‌ی دریافت جایزه‌ی نوبل بود؟

بوریس وژیاک

اعتراضات و اختلاف نظرها بر سر اعطای «جایزه‌ی نوبل ادبیات» به پیتر هاندکه را شاید بشود با استفاده از یک مثال و مقایسه با پیتزا توضیح داد: آیا معیار ما برای ارزیابی پیتزا باید فقط طعم و مزه‌ی آن باشد، یا اخلاقیات کسی که پیتزا را درست کرده هم باید مد نظر گرفته شود؟

کنزابورو اوئه، برنده‌ی نوبل ادبیات: «تولد پسرم به من آموخت که انسان باشم»

شیان کین

کنزابورو اوئه، نویسنده‌ی برجسته‌ی ژاپنی و برنده‌ی نوبل ادبیات، به تازگی در ۸۸ سالگی درگذشت. آثار داستانی و جستارهای او به طیف وسیعی از موضوعات، از نظامی‌گری و خلع سلاح هسته‌ای تا معصومیت و آسیب روانی، می‌پردازد و او در برابر آنچه کاستی‌های کشورش می‌پنداشت به مدافع صریح‌اللهجه‌ی بی‌صدایان تبدیل شد.

اولگا توکارچوک: ادبیات باید تأمل‌برانگیز باشد

میخال گوستکیویچ

اولگا توکارچوک نه تنها نویسنده‌ای نامدار بلکه فعالی سیاسی است و به دفاع از حقوق زنان و اقلیت‌های جنسی شهرت دارد. آن‌چه در ادامه می‌خوانید برگردان گزیده‌هایی از گفت‌وگوی دویچه‌وِله با این برنده‌ی نوبل ادبیات است.

ترانه‌هایی که ادبیات به من آموخت

باب دیلن

سخنرانی دریافت جایزه‌ی نوبل ادبیات ۲۰۱۶

وقتی باخبر شدم که برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات شده‌ام، از خودم پرسیدم واقعاً ترانه‌های من چطور به ادبیات مربوط می‌شوند؟ درباره‌اش فکر کردم و خواستم این ارتباط را بشناسم. حالا می‌خواهم سعی کنم آن را برای شما نیز بازگو کنم. البته به احتمال زیاد، از پسش بر نخواهم آمد، ولی سعی‌ام را می‌کنم، و امیدوارم که حرف‌هایم شایان توجه و هدفمند باشند...

یوسا چه مشکلی با دیلن دارد؟

پیام یزدانجو

ماریو بارگاس یوسا، نویسنده‌ی سرشناس پرویی و برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات، منتقد ادبی و فرهنگی و مقاله‌نویس برجسته‌ای هم هست. رمان‌نویس آمریکای لاتینی در تازه‌ترین مجموعه مقالات‌اش نگاهی انتقادی به وضعیت فرهنگی معاصر انداخته، و درباره‌ی سطحی شدن فرهنگ و حاشیه‌نشین شدن ادبیات هشدار می‌دهد.