چطور می‌توان پس از دهه‌ها منازعه و در زمین سختِ واقعیت چشم‌اندازی برای صلح ترسیم کرد؟ آیا هنوز می‌توان به ایجاد دو کشور مستقل برای پایان منازعهی اسرائیل و فلسطین امیدوار بود؟ به تشکیل یک کشور مشترک چطور؟ و اگر هیچ‌یک از این دو راه‌حل دیگر امکان‌پذیر نیست، این منازعه را چطور می‌توان حل کرد یا دست‌کم کاهش داد؟
در سال ۱۹۹۹، دو اومانیست نامدارِ اسرائیلی و فلسطینی، دانیل بارِنبویْم و ادوارد سعید، «ارکستر دیوان غربی-شرقی» را با الهام از اثر معروف یوهان ولفگانگ گوته به منظور ایجاد «تفاهم» میان اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها بنا نهادند.
تاریخ منازعه میان اعراب و اسرائیل خودش به میدان نبرد برای پژوهشگرانی بدل شده که روایت‌های بسیار متفاوتی ارائه می‌کنند. آنچه در ادامه می‌خوانید فهرست گزیده‌ای از بهترین کتاب‌ها، به پیشنهاد کارشناسان فایننشال تایمز، درباره‌ی تاریخ و پیامدهای جهانیِ این منازعه است.
من این مقاله را در محیطی آرام و در زیر نور مطبوعِ خورشید در خانه‌ام در آکسفورد می‌نویسم. شاید چنین تصور کنم که دنیا نیز همین‌قدر ساکت و آرام است. اما اگر از منظری اخلاقی بنگریم، تشبیه دنیا به منطقه‌ای جنگی با واقعیت سازگارتر است.
کوندرا، که هفت سال بزرگ‌تر بود، از اواخر دهه‌ی ۱۹۵۰ یکی از مشوّقان اصلیِ بلندپروازی‌های روشنفکرانه‌ی هاول به شمار می‌رفت. اما این معلم و شاگرد بر سرِ بهترین روش مقابله با کمونیست‌ها درگیر منازعهی تلخِ ۲۵ساله‌ای شدند.
«من به هیچ چیزی اعتماد ندارم.» این جمله را یک مردِ قزاق در مارس ۲۰۲۲ در هنگام بحث درباره‌ی اخبار و تصاویرِ مربوط به حمله‌ی روسیه به اوکراین به دخترخاله‌اش میلا سانینا، روزنامه‌نگارِ مقیم آمریکا، گفت.