از آزادی ناظم حکمت تا آغاز دهه‌ی هشتاد بجز چند اعتصاب غذای چندروزه، چندان خبری از اعتصاب غذای معترضان نبود. اما پس از کودتای نظامی سال ۱۹۸۰ و سرکوب مخالفان کُرد و چپ‌گرا، اعتصاب غذا و روزه‌ی مرگ در ترکیه، به‌ویژه در بین گروه‌های رادیکال چپ، رواج یافت و به سنتی تاریخی بدل شد. در حوالی کودتای سال ۱۹۸۰ در ۱۲ زندان‌ ترکیه، به‌ویژه زندان‌های دیاربکر، استانبول و آنکارا تعداد زیادی از زندانیان دست به اعتصاب غذا زدند.