نوزادی که سه هفته از عمرش میگذرد در آغوشم است. مادرش که اهل آفریقای سیاه است از سکونتگاههای موقت لندن بیرون رانده شده است. از آنجا که ثابت شده بود ترسش از آزار و اذیت موجه است، به عنوان پناهنده پذیرفته و به آنجا منتقل شده بود. و حالا مادر و نوزاد در گلاسگو ساکن منزل من شدهاند.
میليونها نفر كه براى فرار از كشورهاى جنگزده و فقير به هر درى مىزنند تا خود را به كشورهاى امنتر برسانند، اغلب همهی اندوختهی زندگیشان را به قاچاقچیان انسان مىسپارند و با سرنوشت خود و خانوادهايشان قمار مىكنند. اين قاچاقچیان در تعقیب و گریزى خطرناک با مرزبانان در واقع با جان انسانها «بازی» میکنند.
از مریم میپرسم: یونان چطور کشوری است؟ میگوید: کشور آفتاب و ساحل؛ و عکسی را توی موبایلش نشان میدهد از آخرین سفرش به آنجا. پشت سرش آبیِ یکدست است از خورشید تا ته دریای مدیترانه.
با بسته شدن مسیر موسوم به «مسیر بالکان» در ماه مارس سال گذشته، هزاران مهاجر و پناهجو در صربستان گیر افتادند. در حال حاضر، از شمار آنان کاسته شده است، اما همچنان روزانه صدها مهاجر غیرقانونی میکوشند به یاری قاچاقچیان از مرزهای صربستان عبور کنند و به کشورهای غرب اروپا بروند.
جنگهای خاورمیانه و کشتارها در سوریه و ترکیه زخمهای عمیقی در جسم و جان اهالی این منطقه ایجاد کرده است. دو شاعر برجستهی زن، یکی از کردهای ترکیه و دیگری از عربهای سوریه، بیزاری خود از این ستمها و خونریزیها را در اشعار درخشان خود بازتاب میدهند.
روایتی که در ادامه میخوانید تابستان گذشته در نیویورک تایمز منتشر شده است. این گزارش حاصل ۱۸ ماه کار تحقیقی است، و ماجرای فاجعهای را بازگو میکند که «دنیای عرب»، این دنیای ازهمگسیخته، از زمان حمله به عراق در سال ۲۰۰۳ متحمل شده است، حملهای که به ظهور داعش یا ...